У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Камандарм. Камандарм 2-га рангу — персанальнае воінскае званне вышэйшага каманднага і начальніцкага складу ў РСЧА.
Назва воінскага звання (В/З) утворана ад скарачэння назвы воінскай пасады «камандуючы арміяй» з даданнем рангу. В/З было вышэй звання камкор, ніжэй звання камандарма 1-га рангу.
Уведзена Пастановай ЦВК СССР і СНК СССР ад 22.10.1935 «Аб увядзенні персанальных ваенных званняў начальніцкага складу РСЧА».
Фактычна скасавана з увядзеннем генеральскіх званняў Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 07.05.1940 «Аб устанаўленні воінскіх званняў вышэйшага каманднага складу Чырвонай Арміі» і наступным прысваеннем усім ваеначальнікам, якія мелі званне камандарма 2-га рангу, генеральскіх званняў Пастановай СНК СССР ад 04.06.1940.
Від УС, Род войскаў (службаў), Орган кіравання | Адпаведнае званне/пасада |
---|---|
У камандным складзе | |
Народны камісарыят унутраных спраў СССР | Камісар дзяржаўнай бяспекі 2-га рангу[1], уведзенае пастановай ЦВК і СНК СССР ад 7 кастрычніка 1935 года (ваеннаслужачыя памежных і ўнутраных войскаў НКУС мелі воінскія званні, прынятыя ў РСЧА) Дырэктар міліцыі |
Ваенна-Марскі Флот СССР | Флагман флоту 2-га рангу |
У начальніцкім складзе | |
у сухапутных і ваенна-паветраных сілах | Армінжынер |
у ваенна-марскіх сілах | Інжынер-флагман флоту |
у ваенна-палітычным складзе ўсіх родаў войскаў | Армейскі камісар 2-га рангу |
у ваенна-гаспадарчым складзе ўсіх родаў войскаў | Армінтэндант |
у ваенна-юрыдычным складзе ўсіх родаў войскаў | Армваенюрыст |
у ваенна-медыцынскім складзе ўсіх родаў войскаў | Армурач |
у ваенна-ветэрынарным складзе ўсіх родаў войскаў | Армветурач |
Для ваеннаслужачых каманднага і начальніцкага складу, якія мелі ваеннае званне камбрыг (і яму адпаведныя ваенныя званні) і вышэй, тэрмінаў выслугі ў ваенных званнях не ўстанаўліваўся. Прысвойванне гэтым ваеннаслужачым званняў камдзіваў і вышэйшыя камандныя званні (і адпаведныя ім ваенныя званні) ажыццяўлялася рашэннем Народнага Камісара Абароны СССР. Званнi камандарма 1-га і 2-га рангу, флагмана флоту 1-га і 2-га рангу, армейскага камісара 1-га і 2-га рангу (і ім адпаведныя) — прысвайваліся пастановай Урада Саюза ССР па прадстаўленні Народнага Камісара Абароны Саюза ССР.
Зніжэнне ў званні дапускалася толькі ў выключных выпадках і толькі па асобай пастанове Урада Саюза ССР.
Пазбаўленне ваеннага звання камдзіва і вышэй (і ім адпаведных) ажыццяўлялася па прысуду суда, зацверджанаму Урадам Саюза ССР.
Знакі адрознення В/З — чатыры ромба ў пятліцах і чатыры кроквы (шэўрона) на рукавах[2] і іншыя.
Пры увядзенні гэтага воінскага звання ў 1935 годзе яно было прысвоена 10 ваенным камандзірам і начальнікам. Праз тры гады ўсе яны былі расстраляныя.
У канцы 1930-х гадоў у сувязі з ростам колькасці фарміраванняў РСЧА вырасла і колькасць камандармаў 2 рангу (21 чалавек да чэрвеня 1940 года). Пры увядзенні генеральскіх званняў у 1940 годзе большасць камандармаў 2 рангу (12 чалавек) атрымала званні генерал-лейтэнантаў, некаторыя — і больш высокія званні (7 — генерал-палкоўнікі і 2 — генералы арміі).