Заро́наўскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Віцебскага раёна Віцебскай вобласці Беларусі. Цэнтр — аграгарадок Заронава.
Утвораны 20 жніўня 1924 года ў складзе Лосвідскага раёна Віцебскай акругі БССР. З 29 кастрычніка 1924 года ў Кузняцоўскім раёне, з 26 сакавіка 1927 года ў Віцебскім раёне. Пасля скасавання акруговай сістэмы з 26 ліпеня 1930 года ў Віцебскім раёне БССР. З 15 лютага 1931 года ў складзе Сіроцінскага раёна. 5 красавіка 1935 года сельсавет уключаны ў гарадскую рысу Віцебска. З 27 ліпеня 1937 года ў складзе адноўленага Віцебскага раёна БССР, з 20 лютага 1938 года — Віцебскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Міхалёўскага сельсавета[1]. 10 мая 1958 года ў склад сельсавета са складу Старасельскага сельсавета перададзены 3 населеныя пункты (Какоры, Карма і Мазанава), са складу Біцялёўскага сельсавета — 8 населеных пунктаў (Баршчоўка, Васькавічы, Дзяйкі, Пракуды, Суйкава, Чопіна, Шарсні і Швейцарыя)[2]. 22 снежня 1960 года ў склад сельсавета са скасаванага Біцялёўскага сельсавета перададзена вёска Ціраспаль[3]. 12 лістапада 1965 года ў склад сельсавета з Лятчанскага сельсавета перададзена вёска Сцяпанкава[4]. 17 мая 1966 года ў мяжу Віцебска ўключаны пасёлак Ціраспаль[5]. На 1 студзеня 1974 года ў складзе Заронаўскага сельсавета 31 населены пункт[6]. 12 жніўня 1974 года цэнтрам сельсавета ўстаноўлена вёска Пестуніца[7]. 18 жніўня 1981 года ў склад сельсавета з Мазалаўскага сельсавета перададзена вёска Суднікі[8], якая 13 студзеня 1992 года вернута назад у склад Мазалаўскага сельсавета. 11 красавіка 2013 года цэнтр сельсавета перанесены ў аграгарадок Заронава[9].
Перад Другой сусветнай вайной у сельсавеце пражывала 3 867 чалавек (924 двары). Пасля вайны было адноўлена 967 двароў, а ў ліпені 1969 года ў сельсавеце пражывала 2 763 чалавекі. Пад час вайны нямецкія акупацыйныя ўлады знішчылі 135 чалавек і 745 двароў; з 75 чалавек, якія былі адпраўлены на прымусовыя працы ў нацысцкую Германію, вярнулася 60 чалавек. На франтах Другой сусветнай вайны загінула 305 жыхароў сельсавета, яшчэ 106 чалавек загінулі ў савецкіх партызанскіх атрадах[10].
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 1509 чалавек[11], з іх 88,7 % — беларусы, 8,5 % — рускія, 1,4 % — украінцы[12].