Дэніс Хэйл Джонсан (1 ліпеня 1949 - 24 мая 2017) - амерыканскі пісьменнік, найбольш вядомы дзякуючы зборніку апавяданняў “Сын Ісуса” (1992) і раману " Дрэва дыму" (2007), які стаў лаўрэатам Нацыянальнай кніжнай прэміі за мастацкую літаратуру . Таксама ён пісаў п’есы, вершы, публіцыстыку і нон-фікшн.
Дэніс Джонсан нарадзіўся 1 ліпеня 1949 года ў Мюнхене, Заходняя Германія. Сталенне прайшло у розных кутках света: ён жыў на Філіпінах, Японіі, і ў прыгарадах Вашынгтона, акруга Калумбія [13] Яго бацька Альфрэд Джонсан працаваў у Дзярждэпартаменце ЗША сувязным звяном паміж УСІА і ЦРУ . [14] [15] Яго маці, Вера Луіза Чайлдрэс, была хатняй гаспадыняй. Ён атрымаў ступень бакалаўра на англельскай мове (у 1971 г.) ў Універсітэце Аёвы і ступень МВС (у 1974 г.) у Аёўскай майстэрні пісьменнікаў [16] куды таксама вярнуўся выкладаць. Знаходзячыся ў Майстэрні пісьменнікаў, Джонсан хадзіў на заняткі ў Рэйманда Карвера . [17]
Джонсан апублікаваў сваю першую кнігу, зборнік паэзіі " Чалавек сярод цюленяў", у 1969 годзе, ва ўзросце 19 гадоў [13] Ён атрымаў вядомасць дзякуючы публікацыі свайго першага рамана “Анёлы” ў 1983 годзе. [15] У 1992 годзе выйшаў зборнік апавяданняў “Сын Ісуса”, які ўключаў віньеткі, першапачаткова выдадзеныя ў " The New Yorker" натхнёныя кнігай Ісаака Бабеля " Чырвоная кавалерыя" . [14] У апытанні New York Times Book Review 2006 года Сын Ісуса быў прызнаны адным з лепшых твораў амерыканскай фантастыкі, выдадзеных за апошнія 25 гадоў. [18] Яго па-рознаму апісвалі як: галоўны, легендарны, трансцэндэнтны, класічны і шэдэўр. [19] [20] [21] Ён быў адаптаваны да аднайменнага фільма 1999 года, у якім зняўся Білі Крудп . Джонсан сыграў у фільме эпізадычную ролю ,камео ,ў фільме - мужчына, які быў паранены ў вока сваёй жонкай.
Джонсан двойчы разводзіўся і на момант смерці жыў са сваёй трэцяй жонкай Сіндзі Лі ў Фініксе, штат Арызона . [17] У Джонсана было трое дзяцей, двое з якіх вучыліся дома; ў кастрычніку 1997 года ён напісаў артыкул для сайта " Салон" у абарону хатняга навучання. [22]
На працягу большай часткі сваіх дваццаці гадоў Джонсан быў наркаманам і алкаголікам, але і часам пісаў. У 1978 годзе ён вырашыў вярнуцца дадому, да бацькоў, у Скотсдэйл, штат Арызона, каб працверазець і знайсці свой шлях. Ужо ў 1978 годзе ён спыніў ужыванне алкаголю, а праз 5 годоў канчаткова спыніў ўжываць наркотыкі. [13]
Джонсан памёр 24 мая 2017 года ад раку печані ў сваім доме ў Сі- Ранч [19] , штат Каліфорнія, ва ўзросце 67 гадоў [23] [20]