Дзераза́[2], Лікаподый (Lycopodium) — род споравых раслін сямейства дзеразовых.
Шматгадовыя вечназялёныя расліны з доўгімі вілавата-галінастымі (дыхатамічнымі) паўзучымі сцёбламі даўжынёй да 2 м. Ад сцёблаў адыходзяць вертыкальныя густааблісцелыя парасткі вышынёй да 30 см, са стробіламі на канцах. Лісце дробнае, сядзячае, лінейна-ланцэтнае, размешчана спіралямі. Стробілы адзіночныя або іх па некалькі на канцах галінак, сядзячыя ці на доўгіх ножках.
Пашыраны пераважна ў Паўночным паўшар’і; на Беларусі 2 віды: дзераза булавападобная (Lycopodium clavatum) і дзераза гадавая (Lycopodium annotinum). Растуць у яловых, хваёвых, радзей у мяшаных і лісцевых лясах.
Род уключае 70 відаў[3].
Некаторыя віды, якія раней адносілі да роду Дзераза, але цяпер змяшчаюць у іншыя роды, у тым ліку, у роды баранец (Huperzia), дзярэзка (Lycopodiella), дыфазіястр (Diphasiastrum)
Лекавыя, фарбавальныя (даюць жоўтую фарбу) і дэкаратыўныя расліны. Сухія споры маюць да 50 % тлустага алею, выкарыстоўваюцца ў медыцыне (як дзіцячая прысыпка), у ліцейнай вытворчасці. Некаторыя віды ядавітыя.