У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Нокс.
Джон Нокс (англ.: John Knox; каля 1513—1514, Хадынгтан, Шатландыя — 24 лістапада, 1572, Эдынбург, Шатландыя) — шатландскі святар і лідар пратэстанцкай Рэфармацыі, які стаў пачынальнікам рэфарматарскай царквы Шатландыі. Ён атрымаў адукацыю ва ўніверсітэце Сент-Эндруса і быў пасвечаны ў каталіцкія святары ў 1536 годзе. Пад уплывам ранніх рэфарматараў царквы, як Джорджам Уішартам, ён далучыўся да руху па рэфармаванні шатландскай царквы. Нокс браў удзел у падзеях, як забойства кардынала Бітана ў 1546 годзе і зрушэнне рэгента Шатландыі Марыі дэ Гіз. Ён быў узяты ў палон французскімі войскамі ў наступным годзе сасланы ў Англію, дзе быў вызвалены ў 1549 годзе.
Знаходзячыся ў эміграцыі, вялебны Джон Нокс атрымаў права на працу ў Царкве Англіі, дзе прайшоў шлях да каралеўскага каплана караля Эдуарда VI. Ён вырабіў уплыў на змяненне тэксту «Кнігі агульных малітваў». У Англіі ён пазнаёміўся і ажаніўся са сваёй першай жонкай Мэрджары. Калі Марыя Цюдор узышла на прастол і аднавіла актыўную дзейнасць рымска-каталіцтва, Нокс быў вымушаны адмовіцца ад пасады і з’ехаць з краіны. Нокс пераехаў у Жэневу, а затым у Франкфурт. У Жэневе ён сустрэў Жана Кальвіна, ад якога набыў вопыт і веды рэфармацкай прэсвітарыянскай тэалогіі і дзяржаўнага ладу. Праз нейкі час Нокс пакінуў Жэневу, каб узначаліць англійскую царкву ў Франкфурце, але ён быў вымушаны пакінуць яе з-за рознагалоссяў наконт літургіі, скончыўшы такім чынам сваю сувязь з англіканствам.
Па вяртанні ў Шатландыю ён узначаліў пратэстанцкую Рэфармацыю ў Шатландыі, у партнёрстве з шатландскай пратэстанцкай арыстакратыяй. Нокс дапамог напісаць новае вызнанне веры і царкоўнага парадку для зноў створанага рэфармацкай царквы.