wd wp Пошук: ⬜

Даменіка Скарлаці

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Скарлаці. Дамені́ка Скарла́ці (26 кастрычніка 1685, Неапаль — 23 ліпеня 1757, Мадрыд) — кампазітар і віртуоз клавесіну. Сын Алесандра Скарлаці.

Біяграфія

У раннія гады ён служыў як арганіст у каралеўскай капліцы ў Неапалі, а ў 1703 ён ужо быў гатовы пісаць оперы. Ён працягнуў сваю працу ў Рыме, а яго патронам з 1709 па 1714 была Марыя Казіміра, каралева Рэчы Паспалітай. Ён стаў дырэктарам музыкі ў партугальскім пасольстве ў 1714 і Юліанскай капліцы ў Ватыкане ў 1715. Падчас сваёй больш позняй кар’еры ён падарожнічаў у Лісабон, таксама ў Лондан і вярнуўся ў Рым. Але апошнія гады свайго жыцця ён правёў у Мадрыдзе, дзе яго колішняя студэнтка, Інфанта Марыя Барбара, зараз каралева Іспаніі, увяла яго ў сваё акружэнне, сплочвала яму свой доўг, і пакідала яго зыход у галечу па-за межамі смерці.

Яго спадчына складае прыблізна 555 санатаў (большасць сола для клавесіна) і іх арыгінальнасць, бліскучасць і шматварыянтнасць апярэджвае клавішную музыку свайго часу, а таксама ён шануецца за яго сцэнічныя творы і царкоўную музыку.

Бібліяграфія

Dent, Edward J., Alessandro Scarlatti: His Life and Works, rev. ed. (1960);
Grout, Donald, and Godwin, Joscelyn, eds., The Operas of Alessandro Scarlatti (1975);
Kirkpatrick, Ralph, Domenico Scarlatti, rev. ed. (1955);
Sitwell, Sacheverell, A Background for Domenico Scarlatti, 1685—1757 (1935; repr. 1970)

Зноскі

1 2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
1 2 Domenico Scarlatti // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
1 2 Скарлатти Доменико // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
1 2 Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.

Спасылкі