У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Генрых I.
Генрых I Фландрскі (фр.: Henri de Flandre, Henri de Hainaut; каля 1174 — 1216) — імператар Лацінскай імперыі з 1206 года. Трэці сын Бадуэна (Балдуіна) V, графа Эно, і Маргарыты I, графіні Фландрыі.
Удзельнічаў у Чацвёртым крыжовым паходзе і ў 1206 годзе атрымаў у спадчыну ад свайго брата Балдуіна I прастол Лацінскай імперыі. Вылучаўся розумам і адвагай.
Паспяхова ваяваў з балгарамі і з нікейскім імператарам Феадорам Ласкарысам пакуль не заключыў з апошнім мірны дагавор.
Ажаніўся з дачкой Баніфацыя Манферацкага. Як мяркуюць, памёр ад яду.