У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Космач. Генадзь Аркадзевіч Космач (1953 — 2016) — беларускі гісторык. Доктар гістарычных навук, прафесар. Першы муж А. М. Космач. Сфера навуковых інтарэсаў — найноўшая гісторыя Германіі, гісторыя міжнародных адносін, палітычная біяграфія В.Кубэ, гісторыя СССР 1930-х гг. і метадалогія гістарычнай навукі. Выкладаў метадалогію гісторыі і гісторыю ўсходніх цывілізацый[1]. Cааўтар падручнікаў і вучэбных дапаможнікаў па сусветнай гісторыі для вучняў 9, 10 і 11 класаў устаноў Рэспублікі Беларусь.
Нарадзіўся 7 ліпеня 1953 года ў вёсцы Талуі Маладзечанскага раёна Мінскай вобласці[2]. У 1976 годзе скончыў гістарычны факультэт БДУ. З 1979 года працаваў на гістарычным факультэце БДПУ імя Максіма Танка. У 1979 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю па тэме «Барацьба Камуністычнай партыі Аўстрыі супраць рэакцыі і фашызму ў 1924—1929 гг.». У 1990 годзе абараніў доктарскую дысертацыю па тэме «Працоўны клас у палітыцы кіруючых буржуазных партый Германіі ў 1924—1929 гг.». З 1993 года — загадчык кафедры ўсеагульнай гісторыі[3]. У 1994 г. у сааўтарстве з жонкай выдаў кнігу «Трагедыя куміраў рэвалюцыі[4]» дзе былі апісаны палітычныя біяграфіі М. І. Бухарына, А. І. Рыкава і Л. Д. Троцкага. З 2004 года — загадчык кафедры новай і найноўшай гісторыі. З 2015 г. — прафесар кафедры ўсеагульнай гісторыі і методыкі выкладання гісторыі. Памёр у 2016 г[5].