Галіна Васілеўна Вігурская (28 чэрвеня 1909, в. Люлінцы, Барскі раён, Вінніцкая вобласць — 1 жніўня 1990, Кіеў[1]) — украінская пісьменніца-празаік і перакладчык[2].
Пераклала на ўкраінскую мову трылогію Я. Коласа «На ростанях», аповесці з пенталогіі І. Шамякіна «Трывожнае шчасце», раманы П. Броўкі «Калі зліваюцца рэкі», М. Гарэцкага «Віленскія камунары», У. Карпава «Вясновыя ліўні» і «Сотая маладосць», аповесці В. Быкава «Альпійская балада», С. Аляксандравіча «Ад роднай зямлі», З. Бандарынай «Ой, рана на Івана…», п’есы Я. Коласа «Вайна вайне», К. Крапівы «Хто смяецца апошнім», В. Вольскага «Несцерка», а таксама творы І. Мележа, Я. Брыля, Б. Сачанкі, Я. Маўра і іншых[2]. Перакладала таксама з балгарскай і польскай моваў[3].
Апублікавала шэраг артыкулаў пра культурныя сувязі Беларусі з Украінай[2].