Салюсцій — Гай Салюсцій Крысп (лац.: Gaius Sallustius Crispus, 86, Амітэрн (Сабін) — 34 да н.э.) — рымскі палітычны дзеяч і гісторык.
Удзельнічаў у грамадзянскіх войнах 49-45 да н.э. на баку Ю. Цэзара. З 46 г. да н.э. праконсул рымскай правінцыі Новая Афрыка. Прысвяціў сябе гісторыі пасля краху палітычнай кар’еры — ён быў выключаны з пераліку сенатараў (50 да н.э.), а за падтрымку Цэзара быў прызначаны праконсулам правінцыі Новая Афрыка.
Захаваліся інвектыва (выступленне) Салюстыя супраць Цыцэрона (54 да н.э.), лісты да Цэзара (каля 50 — 46 да н.э.) з прапановамі рэфармавання дзяржаўнага ладу, 2 кнігі «Пра змову Катыліны» і «Югурцінская вайна», адметныя глыбокім псіхалагічным аналізам, дакладнасцю ацэнак падзей, напружанай дынамікай апавядання, невялікія фрагменты твора «Гісторыя» (36 — 35 да н.э.). Выявы на кантарніятах 4 ст., якія прыпісваюцца «пісьменніку Салюсцію», відаць, не ствараліся паводле аўтэнтычных іканаграфічных даных[3].
Sallust на Вікісховішчы |