.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} Віталь Іванка (нар. 9 красавіка 1992, Харкаў, Украіна) — украінскі футбаліст, нападнік.
Выхаванец ВФК Харкаў. У лютым 2008 года перайшоў у данецкі «Металург». У чэмпіянаце Украіны дэбютаваў 17 мая 2008 года ў матчы супраць данецкага «Шахцёра» (4:1)[3]. Іванка выйшаў на 81 хвіліне замест Аляксандра Касырына. Яго дэбют адбыўся ў 16 гадоў і ён стаў адным з самых маладых дэбютантаў элітнага дывізіёна Украіны[4]. За 5 гадоў, праведзеных у «Металургу», нападнік не здолеў замацавацца ў стартавым складзе першай каманды, у асноўным выходзячы на замены. Таму і такая нізкая выніковасць — усяго 3 галы ў 57 афіцыйных матчах.
У студзені 2013 года знаходзіўся на вучэбна-трэніровачным зборы ў складзе кіеўскага «Арсенала»[5], аднак да падпісання кантракта тады справа так і не дайшла. У канцы сакавіка 2013 разарваў кантракт з «Металургам»[6].
У ліпені 2013 заключыў кантракт з кіпрскім клубам АЕК (Ларнака)[7]. Па заканчэнні сезону 2013/14 пакінуў Кіпр, і на працягу наступнай паловы года заставаўся без каманды.
У студзені 2015 года падпісаў кантракт з ужгарадскай «Гаверлай»[8]. Аднак, так і не згуляўшы за закарпацкі клуб, у сакавіку 2015 накіраваўся на прагляд у бабруйскую «Белшыну»[9] і ў выніку пачаў у Беларусі сезон 2015. Аднак, праявіць сябе ў Беларусі так і не здолеў — у 9 матчах чэмпіянату зрабіў толькі адну галявую перадачу, пры гэтым не правёў ніводнага поўнага матчу. 8 ліпеня 2015 года кантракт з «Белшынай» па ўзаемнай згодзе быў разарваны[10].
У жніўні 2015 года стаў іграком клуба «Геліяс» з Першай лігі Украіны, а ў чэрвені таго ж года перайшоў у грузінскі «Калхеці-1913». У пачатку 2017 года далучыўся да грэчаскага клуба «Нікі» (Волас), але неўзабаве змяніў яго на «Панэяліяс»[11]. У ліпені 2017 года перайшоў у чарнагорскі клуб «Суцьеска», аднак правёў за яго толькі адзін матч і хутка пакінуў каманду.
У верасні 2018 года далучыўся да сімферопальскай «Таўрыі», аднак неўзабаве праз праблемы з алкаголем пакінуў каманду[12].
У юнацкай зборнай Украіны да 17 гадоў правёў 25 матчаў і забіў 4 галы. Дэбютаваў 6 кастрычніка 2007 у матчы супраць Малдовы (3:0). У тым матчы Віталь забіў два галы. Таксама правёў два матчы за юнацкую зборную Украіны U-19.
У 2013 годзе ў складзе моладзевай зборнай Украіны заваяваў срэбраныя медалі на Кубку Садружнасці[13], дзе ўкраінцы ў фінале саступілі моладзевай зборнай Расіі (2:4). Са сваім партнёрам па камандзе Юрыем Якавенкам і беларусам Арцёмам Быкавым стаў другім бамбардзірам на Кубку Садружнасці (ва ўсіх па 4 забітых мяча).
Профіль на сайце by.tribuna.com (руск.)
Профіль на сайце soccerway.com (руск.)
Профіль на сайце teams.by (руск.)
Профіль на сайце pressball.by (руск.)
Профіль на сайце teams.by (руск.)
Профіль на сайце pressball.by (руск.)