Вышэйшая атэстацыйная камісія Рэспублікі Беларусь (ВАК Беларусі) — орган дзяржаўнага кіравання Рэспублікі Беларусь падначалены Прэзідэнту Рэспублікі Беларусь, які праводзіць дзяржаўную палітыку і рэалізуе функцыю дзяржаўнага рэгулявання ў галіне атэстацыі навуковых, у тым ліку навукова-педагагічных, работнікаў вышэйшай кваліфікацыі. ВАК Беларусі ў сваёй дзейнасці кіруецца Канстытуцыяй Рэспублікі Беларусь, Палажэннем аб Вышэйшай атэстацыйнай камісіі Рэспублікі Беларусь і іншымі актамі заканадаўства.
Да 1991 года навуковыя ступені і званні навукоўцам і выкладчыкам вышэйшых навучальных устаноў Беларускай ССР прысвойваліся Вышэйшым атэстацыйным камітэтам СССР.
Вышэйшая атэстацыйная камісія створана ў 1992 годзе пры Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь[1]. З 1995 года — Вышэйшы атэстацыйны камітэт. З 1997 года — Дзяржаўны вышэйшы атэстацыйны камітэт. З 2001 года — Вышэйшы атэстацыйны камітэт у складзе Камітэта па навуцы пры Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь. З 2002 года — Вышэйшая атэстацыйная камісія.[2].