Валерый Данілавіч Анісенка (5 чэрвеня 1944, Талачын) — беларускі тэатральны рэжысёр і акцёр. Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР.
Яшчэ ў школьныя гады захапляўся тэатральнай дзейнасцю, быў акцёрам Талачынскага народнага тэатра. Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут (1965). Працаваў акцёрам у Віцебску ў Беларускім дзяржаўным драматычным тэатры імя Я. Коласа (1965—1967) і ў Купалаўскім тэатры (1969—1977).
Незапатрабаванасць у якасці акцёра падштурхнула Анісенку да атрымання рэжысёрскай адукацыі. У 1978 годзе скончыў Вышэйшыя рэжысёрскія курсы пры Дзяржінстытуце тэатральнага мастацтва ў Маскве. Працаваў галоўным рэжысёрам Беларускага рэспубліканскага тэатра юнага гледача (1979—1980), Тэатра-студыі кінаакцёра (1980—1982), Беларускага радыё (1982—2000), мастацкім кіраўніком (пазней адначасова і дырэктарам) Рэспубліканскага тэатра беларускай драматургіі (2000—2012). У апошнім тэатры выходзіў на сцэну ў якасці акцёра.
У 2012—2014 гадах дырэктар-мастацкі кіраўнік, у 2014—2017 гадах — мастацкі кіраўнік Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя Якуба Коласа.
Паставіў шмат спектакляў (у тым ліку, больш за 100 радыёспектакляў), 2 тэлефільмы: «Паляванне на апошняга жураўля» А. Жука (2-х серыйны, мастацкі) і «Крык чайкі» А. Асіпенкі (кароткаметражны).
Аўтар тэкста лекцый «Канспект па Шэкспіры» на рускай, іспанскай і англійскай мовах (Мінск, «Арлекін», 1997 г.), кніг «Споведзь дылетанта» (Мінск, «Чатыры чвэрці», 2011), «Нататкі пачаткоўца» (Мінск, АТ «Беллітфонд», 2004), а таксама шэрагу артыкулаў у рэспубліканскай і замежнай прэсе.