Блакітная ордэнская стужка, Блакітная стужачніца (Catocala fraxini) — буйны начны матылёк з сямейства совак (Noctuidae).
Самая буйная са стужачніц Расіі і адна з самых буйных еўрапейскіх совак — даўжыня пярэдняга крыла можа дасягаць 4,5 см, а размах крылаў — 110 мм (дыяпазон — ад 85 да 110 мм).
Афарбоўка пярэдніх крылаў «сінявата-светла-шэрая з чорным апыленнем» і светлымі, да белага, з папярочнымі лініямі, акружанымі аблямоўкай. Пупышкападобная светлая пляма, з цёмнай аблямоўкай, пад ім размяшчаецца светлая або нават белая пляма няправільнай формы.
Хвалісты малюнак імітуе кавалачак кары дрэва і служыць для матылька абаронай, калі днём ён спакойна сядзіць на ствале.
Заднія крылы чорныя ці цёмна-бурыя, з шырокай блакітнай паласой (перавяззю) і белай махрынкай. Паласа не зубчастая, а паўкруглая.
Амаль уся Еўропа (Сярэдняя і, часткова, Паўночная[1]), адсутнічае на крайнім поўдні, а таксама ў зоне росту іглічных лясоў, амаль уся Расія, Каўказ, Паўднёвая Сібір, Прыамур’е, Прымор’е, Паўднёвыя Курылы, Цэнтральная Азія, Карэя, Кітай, Японія. Увогуле, у сваім распаўсюдзе прымеркаваны да лясной зоне.
Лётае па ўзлесках лісцвена-мяшаных лясоў, па берагах рэк. Сустракаецца ў садах і парках. У гарах падымаецца да мяжы лісцяных лясоў.
Матылёк актыўны ноччу, ляціць на святло, але, як і Catocala sponsa садзіцца побач з крыніцай святла, а не на ім.