wd wp Пошук: ⬜

Барыс Яфімавіч Нямцоў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Нямцоў. Бары́с Яфі́мавіч Нямцо́ў (руск.: Борис Ефимович Немцов; 9 кастрычніка 1959, Сочы, цяпер Краснадарскі край, Расія — 27 лютага 2015, Масква, Расія) — расійскі палітык і дзяржаўны дзеяч, дэпутат Яраслаўскай абласной думы шостага склікання, адзін са стваральнікаў і лідараў АДР «Салідарнасць», сустаршыня палітычнай партыі «РПР-ПАРНАС», член Каардынацыйнага савета расійскай апазіцыі.

Раней быў вядомы як першы губернатар Ніжагародскай вобласці (1991—1997)[4]. Затым Нямцоў перайшоў на працу ва Урад Расіі ў якасці міністра паліва і энергетыкі (1997) і першага намесніка старшыні ўрада (1997—1998). У 1997—1998 гадах таксама ўваходзіў у Савет бяспекі Расійскай Федэрацыі.

У 1998 годзе стварыў ліберальны рух «Расія маладая», які затым выступіў адным з заснавальнікаў кааліцыі «Правая справа» (1998—2000) і партыі «Саюз правых сіл». Барыс Нямцоў некалькі разоў абіраўся ў расійскі парламент, у 1990 годзе ён быў абраны народным дэпутатам РСФСР, у 1993 годзе абраны ў Савет Федэрацыі ФС РФ, у 1995—1997 гг. з’яўляўся членам Савета Федэрацыі па пасадзе губернатара. У 1999—2003 гадах — дэпутат Дзяржаўнай думы Федэральнага Сходу РФ, дзе займаў пасады намесніка старшыні Дзярждумы і кіраўніка фракцыі СПС. Пасля 2003 года працаваў у бізнесе і быў пазаштатным саветнікам Прэзідэнта Украіны.

Пасля расколу ў «Саюзе правых сіл» (калі аднапартыйцы прынялі рашэнне аб’яднацца ў «Правую справу») у 2008 годзе быў адным з ініцыятараў стварэння апазіцыйнага дэмакратычнага руху «Салідарнасць». З 2008 года — член Бюро Федэральнага палітычнага савета руху «Салідарнасць». У 2009 годзе пры падтрымцы «Салідарнасці» высоўваўся на пост мера Сочы і на выбарах заняў другое месца пасля кандыдата ад партыі ўлады. У 2010 годзе рух увайшоў у кааліцыю «За Расію без самаўпраўнасці і карупцыі». З 2012 года — сустаршыня палітычнай партыі «Рэспубліканская партыя Расіі — Партыя народнай свабоды» (РПР-ПАРНАС).

На рэгіянальных выбарах 8 верасня 2013 года абраны дэпутатам Яраслаўскай абласной думы на чале спісу партыі «РПР-Парнас»[5].

Вядомы выданнем шэрагу дакладаў пра карупцыю, і дакладаў, якія крытыкуюць У. Пуціна («Пуцін. Вынікі. 10 гадоў», «Пуцін. Карупцыя»)[6], а таксама як адзін з арганізатараў і ўдзельнікаў «Маршаў нязгодных» (2007), «Стратэгіі-31» і пратэстных мітынгаў «За сумленныя выбары» (2011—2013) і шэсцяў супраць баявых дзеянняў на тэрыторыі Украіны (2014—2015).

З’яўляўся кандыдатам фізіка-матэматычных навук, аўтарам больш за 60 навуковых прац і некалькіх вынаходак. Ініцыятар наймення кіраўнікоў абласцей у Расіі губернатарамі (такім чынам, ён стаў першым губернатарам у Расіі). Ініцыятар Прэзідэнцкай праграмы падрыхтоўкі кіраўнічых кадраў. Узнагароджаны некалькімі расійскімі дзяржаўнымі ўзнагародамі (у тым ліку медалём ордэна «За заслугі перад Айчынай»), украінскім ордэнам князя Яраслава Мудрага і Ордэнам святога дабравернага князя Данііла Маскоўскага ад Рускай праваслаўнай царквы.

Застрэлены ў ноч з 27 на 28 лютага 2015 года ў Маскве[7].

Пахаваны ў Маскве на Траякураўскіх могілках[8].

Зноскі

↑ Немцова похоронили на Троекуровском кладбище Москвы — 2015. Праверана 12 лютага 2021.
↑ LIBRIS — 2018. Праверана 24 жніўня 2018.
↑ Нямцоў Барыс Яфімавіч Архівавана 2 красавіка 2015.
↑ Борис Немцов — Открытое письмо губернатору Нижегородской области Шанцеву В.П(руск.)
↑ РПР-Парнас удалось попасть в ярославскую облдуму | Власть | Агентство экономической информации ПРАЙМ(руск.)
↑ Богатейший из «рабов» в России?(руск.)
↑ У Маскве забілі Барыса Нямцова(нявызн.). Радыё Свабода (28 лютага 2015).
↑ У Маскве развіталіся з Барысам Нямцовым

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Барыс Яфімавіч Нямцоў
Афіцыйны сайт Барыса Нямцова

Папярэднік: '	Намеснік старшыні Урада Расійскай Федэрацыі 17 сакавіка 1997 — 28 жніўня 1998	Пераемнік: '
Папярэднік: Пётр Іванавіч Радзівонаў	Міністр паліва і энергетыкі Расіі 24 красавіка — 20 лістапада 1997	Пераемнік: Сяргей Уладзіленавіч Кірыенка
Папярэднік: '	Намеснік Старшыні Дзяржаўнай Думы Федэральнага сходу Расійскай Федэрацыі 16 лютага — 31 мая 2000	Пераемнік: Ірына Хакамада