Баліс Дварыёнас (6(19).6.1904, Ліепая — 23 жніўня 1972) — літоўскі кампазітар, дырыжор, піяніст, педагог, народны артыст СССР (1954).
У 1924 скончыў Лейпцыгскую кансерваторыю па класе фартэпіяна, у 1939 па класе дырыжыравання (экстэрнам). З 1926 года выкладчык фартэпіяна ў Каўнаскім музычным вучылішчы, з 1933 — у Каўнаскай кансерваторыі, з 1949 — у Дзяржаўнай кансерваторыі Літоўскай ССР у Вільнюсе (з 1947 прафесар). З 1928 года выступаў як піяніст (у 1933 гастраляваў у Маскве і Ленінградзе). У 1935-38 галоўны дырыжор сімфанічнага аркестра літоўскага радыё ў Каўнасе. У 1940 годзе арганізаваў сімфанічны аркестр у Вільнюсе. У 1940-41 і 1958-61 гадах галоўны дырыжор сімфанічнага аркестра Літоўскай філармоніі і ўсіх рэспубліканскіх свят песні.
Стварыў мноства твораў розных жанраў, у іх ліку опера «Даля» (паст. 1959), балет «Сватаўство» (паст. 1933), сімфонія (1947), канцэрт для скрыпкі з аркестрам (1948; Сталінская прэмія, 1949) , 2 канцэрты для фартэпіяна (1960, 1962), канцэрт для валторны (1963), 2 уверцюры (1946, 1967), інструментальныя п’есы, хоры, у тым ліку «Свята песні» (1965), рамансы, апрацоўкі народных песень, музыка для тэатра і кіно (да фільма «Савецкая Літва»; Сталінская прэмія, 1952) і інш. Аўтар гімна Літоўскай ССР (сааўтар Ёнас Швядас, словы Антанас Венцлава, 1950). Узнагароджаны ордэнам Леніна, 2 інш. ордэнамі, а таксама медалямі.