Анры дэ Валуа (фр.: Valois, Henri de, sieur d’Orcé, лац.: Valesius, 10 верасня 1602—7 мая 1676), сьёр д’Арсэ — французскі гісторык антычнасці. Навучаўся ў калежы езуітаў у Вердэне, затым у Парыжы. Ва ўніверсітэце Буржа атрымаў юрыдычную адукацыю, але пакінуў юрыспрудэнцыю, каб заняцца гісторыяй. У 1654 годзе атрымаў званне каралеўскага гістарыёграфа з 1200 ліўраў рэнты. У 1664 годзе ўзяў шлюб з Маргарытай Шона, ад якой меў семярых дзяцей. Біяграфія Анры дэ Валуа (De vita Henrici Valesii) была напісана яго братам Адрыянам (1607—1692), таксама гісторыкам.
Анры дэ Валуа найбольш вядомы выданнямі і перакладамі на лацінскую мову антычных аўтараў. Сярод іх выданне прац грэчаскіх царкоўных гісторыкаў: «Царкоўная гісторыя Сакрата, Сазамена, Феадарыта і Евагрыя» (Socratis, Sozomeni, Theodoreti et Evagrii Historia ecclesiastica), сачыненні Еўсевія Кесарыйскага, выданне гісторыі Аміяна Марцэліна. У выданні Аміяна былі ўпершыню апублікаваны два ўрыўкі з сачыненняў познеантычных гісторыкаў, якія пазней у яго гонар атрымалі назву Ананім Валезія.