У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Жаброўскі. Андрэй Жаброўскі (польск.: Andrzej Żebrowski, лац.: Andreas Zebrowski; 29 лістапада 1744, Падляшша — 13 верасня 1815, Мсціслаў) — педагог, архітэктар, прафесар Полацкага езуіцкага калегіума.
Уступіў у Таварыства Ісуса ў Нясвіжы ў 1764 г. Вывучаў філасофію і матэматыку (1766—1769), архітэктуру (1771—1772), а потым тэалогію (1772—1776) у Полацкім езуіцкім калегіуме[1]. Пафесар архітэктуры ў Полацку (1776—1784), прэфект будаўніцтва ў Дынабургу (1784—1786), Магілёве (1786—1788) і Оршы (1788—1789). Потым працаваў на езуіцкіх пляцоўцках у Фашчоўцы (1799—1800), Пагосце (1800—1802) і Мсціславе (1802—1804, 1807—1815)[2]. Браў удзел у манументальна-дэкаратыўным аздабленні езуіцкага касцёлу ў Мінску[3].