Аляксандр Яўсеевіч Хінштэйн (нар. 26 кастрычніка 1974, Масква, РСФСР, СССР) — расійскі журналіст і палітычны дзеяч. Саветнік дырэктара Федэральнай службы войскаў нацыянальнай гвардыі Расійскай Федэрацыі з 24 кастрычніка 2016 года.
У мінулым — дэпутат Дзяржаўнай Думы Федэральнага Сходу Расійскай Федэрацыі IV — VI скліканняў, член фракцыі «Адзіная Расія» (2003—2016)[1][2].
Бацька Яўсей Абрамавіч Хінштэйн (нар. 5 сакавіка 1929)[3] і маці Іна Абрамаўна Рэгірэр — інжынеры. Дзед — сяржант Абрам Харытонавіч Рэгірэр (1908—1943), выхадзец з мястэчка Кралявец, загінуў у жніўні 1943 года ў баях у раёне сёл Пралетарскае і Вадзяхаўка[4][5].
У 1991 годзе скончыў сярэднюю школу № 193 г. Масквы[6]. У 1996 годзе паступіў на факультэт журналістыкі МДУ[7][8]. У 2007 годзе скончыў Маскоўскі ўніверсітэт МУС Расіі[9].
Пачаў працаваць пазаштатным карэспандэнтам у газеце «Маскоўскі камсамолец» у 1991 годзе, у наступным годзе быў улучаны ў штат. Пачынаў карэспандэнтам, пазней стаў агляднікам пры галоўным рэдактары[7]. У 1990-х гадах апублікаваў шэраг скандальных журналісцкіх расследаванняў, на падставе якіх узбуджаліся крымінальныя справы, што краналі высокапастаўленых службоўцаў[7].
Вёў аўтарскую праграму на тэлеканале ТВЦ «Сакрэтныя матэрыялы[7]».
7 снежня 2003 года быў абраны дэпутатам Дзяржаўнай Думы ад Сямёнаўскай аднамандатнай выбарчай акругі № 122, Ніжагародскай вобласці[10]. Старшыня Камісіі па барацьбе з карупцыяй пры Адміністрацыі губернатара Ніжагародскай вобласці.
Член фракцыі «Адзіная Расія», намеснік старшыні думскага камітэта па прамысловасці, будаванні і навукаёмістых тэхналогіях, член думскіх камісій па супраціве карупцыі, па пытаннях ужываннем выбарчага заканадаўства РФ; сустаршыня працоўнай групы па вывучэнні практыкі выдаткавання бюджэтных сродкаў, што скіроўваюцца на фінансаванне дарожнага будавання і інвестыцый у дарожнае будаванне. Член міжфракцыйнага дэпутацкага аб’яднання «Авіяцыя і касманаўтыка Расіі».
Намеснік старшыні Камісіі Парламенцкага Сходу Саюза Беларусі і Расіі па інфармацыйнай палітыцы і ўзаемадзеянні з грамадскімі аб’яднаннямі.
У 2007 годзе быў паўторна абраны ў Дзярждуму па спісах «Адзінай Расіі» па Ніжагародскай вобласці. У Дзяржаўнай Думе 5 склікання быў членам Камітэта па прамысловасці, старшынём падкамітэта па аўтамабільнай прамысловасці, членам Камісіі па заканадаўчым забеспячэнні супраціву карупцыі.
У 2011 годзе абраны ў Дзярждуму па спісах «Адзінай Расіі» ад Самарскай вобласці па выніках праймерыз[10]. Змену рэгіёна Хінштэйн тлумачыў складанасцямі ва ўзаемадзеянні з мясцовымі ўладамі[10]. У Дзярждуме 6 склікання — намеснік старшыні Камітэта па бяспецы і супраціве карупцыі, член трохбаковай Камісіі па разглядзе бюджэту.
Ініцыяваў больш 100 законапраектаў у вобласці крымінальнага, адміністрацыйнага і грамадзянскага права.
З 2006 года актыўна займаўся праблемай «ашуканых дольнікаў»[10], ініцыяваў шэраг законаў у гэтым кірунку. Узначальваў працоўную групу партыі «Адзіная Расія» па абароне праў укладнікаў і дольнікаў. Займаўся каардынацыяй працы па рашэнні праблем пацярпелых грамадзян.
Адмовіўся ад удзелу ў праймерыз Адзінай Расіі перад выбарамі ў Дзярждуму 2016 года з-за сваркі з уладамі рэгіёнаў. Адзначалася, што ў Хінштэйна склаліся нацягнутыя адносіны з рэгіянальнымі элітамі Самарскай і Ніжагародскай абласцей, а таксама паўсталі нязгоды з кіраўніцтвам «Адзінай Расіі»[11]. У маі 2016 года перайшоў на пасаду саветніка па СМІ сакратара генрады партыі «Адзіная Расія» Сяргея Няверава[10].
24 кастрычніка 2016 года прызначаны саветнікам дырэктара Федэральнай службы войскаў нацыянальнай гвардыі Расійскай Федэрацыі Віктара Золатава ў якасці федэральнага дзяржаўнага грамадзянскага службоўца. Надглядае пытанні нарматыўна-прававога рэгулявання, ідэалагічнай, прапагандысцкай і інфармацыйнай працы. З-за новага прызначэння Хінштэйн прыпыніў членства ў партыі «Адзіная Расія»[12].
15 мая 1999 года ў дачыненні Хінштэйна было ўзбуджана крымінальная справа па факце выкарыстання свядома падробленых дакументаў (артыкул 327 ч. 3 УК РФ). 14 мая Хінштэйн пры парушэнні правілаў дарожнага руху падаў супрацоўнікам ДІБДР пасведчанне капітана МУРА Мацвеева. Расследаванне паказала, што пасведчанне Хінштэйну выдаў супрацоўнік Маскоўскага мытнага кіравання Алег Судакоў «за шэраг станоўчых публікацый у газеце „Маскоўскі камсамолец“», прысвечаных гэтаму ўпраўленню. Сам Хінштэйн казаў, што справа з’явілася помстай з боку кіраўніцтва МУС за яго крытычныя выступы. У 2000 годзе справа была спынена Следчым камітэтам МУС РФ у сувязі з тым, што «здзейсненыя Хінштэйнам дзеянні не ўяўляюць вялікай грамадскай небяспекі і не пацягнулі цяжкіх наступстваў». У звязку з дадзенай крымінальнай справай у шэрагу сродках масавай інфармацыі з’явілася інфармацыя пра сувязі Хінштэйна са спецслужбамі[9].
18 жніўня 2001 года ў Хінштэйна са Строгінскага бульвара, дзе ён жыў, быў сагнаны аўтамабіль Audi A6. Сума шкоды склала каля 600 тысяч рублёў[7].
У 2014 годзе ў партыі абмяркоўвалася пытанне пра членства Хінштэйна ў прэзідыуме генсавета пасля майскага інцыдэнту на борце самалёта, што здзяйсняў рэйс па маршруце Мінеральныя Воды — Масква. Следчы камітэт звінаваціў яго ў дробным хуліганстве і невыкананні вымог экіпажа. Следчыя ўбачылі ў дзеяннях Хінштэйна прыкметы адміністрацыйнага парушэння і звярнуліся ў Дзярждуму з просьбай пазбавіць яго дэпутацкай недатыкальнасці, але Генпракуратура адмовілася скіраваць адпаведны запыт[10].