Аляксандр Геліяс (грэч.: ο Αλέξανδρος Ήλιος, 25 снежня 40 год да н.э. — паміж 29 і 25 годам да н.э.) — сын трыумвіра Марка Антонія і егіпецкай царыцы Клеапатры VII.
У Аляксандра была сястра-блізня — Клеапатра Селена II. Верагодна ён нарадзіўся ў 40 да н.э.[1]. У 37 да н.э. Марк Антоній прызнаў Аляксандра сваім законным сынам і ажаніўся з яго маці[1]. У 34 да н.э., плануючы вайну з Арменіяй, Марк Антоній прытворна прапанаваў армянскаму цару Артавазду выдаць за Аляксандра сваю дачку, але пасля адмовы апошняга пачаткаў супраць яго вайну. Пасля перамогі над Арменіяй ён заручыў сына з дачкой мідыйскага цара Артавазда Іатапай[2]. Па вяртанні ў Александрыю Антоній абвясціў Аляксандра царом Арменіі, Мідыі і Парфіі і вывеў яго да народа ў мідыйскім нацыянальным строі[3]. Пасля паражэння і гібелі Антонія ў 30 да н.э. Аляксандр быў узяты ў палон Цэзарам Актавіянам і ў 29 да н.э. яго правялі падчас трыумфу Актавіяна ў Рыме. Затым Аляксандр выхоўваўся ў доме Актавіі, сястры Актавіяна і жонкі Антонія. Ён верагодна, памёр у дзяцінстве[4].