Аляксандр Васілевіч Вакульскі (28 жніўня 1922, с. Калтыманава, Іглінскі раён, Башкартастан — 31 ліпеня 1990, Ізмаіл, Адэская вобласць) — маёр Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1945)[1].
Аляксандр Вакульскі нарадзіўся 28 жніўня 1922 года ў сяле Калтыманава (цяпер — Іглінскі раён Башкартастана)[1]. Скончыў дзевяць класаў школы, працаваў токарам на Уфімскім маторабудаўнічым заводзе, адначасова вучыўся ва Уфімскім аэраклубе. У красавіку 1941 года Вакульскі быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію ўфімскім гарадскім ваенным камісарыятам. Скончыў ваенную авіяцыйную школу пілотаў у Тамбове. З чэрвеня 1943 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны[1]. Да красавіка 1945 года капітан Аляксандр Вакульскі камандаваў эскадрылляй 949-га штурмавога авіяпалка 211-й штурмавой авіядывізіі 3-й паветранай арміі 3-га Беларускага фронту[2].
Да красавіка 1945 Вакульскі здзейсніў 95 баявых вылетаў, з іх 77 — кіраваным групы з 2-15 самалётаў на разведку і штурмоўку скапленняў тэхнікі і жывой сілы праціўніка. На сваім штурмавіку асабіста знішчыў каля 280 варожых салдат і афіцэраў, 55 аўтамашын, 16 павозак, 9 артылерыйскіх гармат, 5 танкаў, 12 батарэй зенітнай артылерыі, 5 мінамётных батарэй, 2 склада з боепрыпасамі і 3 — з гаручым, 7 чыгуначных эшалонаў, 3 цыстэрны з палівам. Браў удзел у 17 паветраных баях, падчас якіх яго стрэлак збіў 1 нямецкі самалёт. Толькі з 19 сакавіка па красавік эскадрылля Вакульскага здзейсніла 97 баявых вылетаў, не атрымаўшы пры гэтым страт[2].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 29 чэрвеня 1945 капітан Аляксандр Вакульскі быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» пад нумарам 7469[2].
У 1946 годзе ў званні маёра Вакульскі быў звольнены ў запас. Скончыў школу вышэйшай лётнай падрыхтоўкі, пасля чаго працаваў у грамадзянскім паветраным флоце з 1946 па 1962[1]. Пражываў у горадзе Ізмаіл Адэскай вобласці, памёр 31 ліпеня 1990[2].
Быў таксама узнагароджаны трыма ордэнамі Чырвонага Сцяга, двума ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені і адным — 2-й ступені, а таксама шэрагам медалёў[2].