У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Адальберан. Адальбе́ран Рэ́ймскі (фр.: Adalbéron de Reims; каля 935/940 — 23 студзеня 989) — французскі царкоўны і дзяржаўны дзеяч. У 969—989 гадах — архібіскуп Рэймса, каралеўскі канцлер пры Лотары Французскім і Людовіку V. Адальберана звалі адным з найбольш выдатных дзеячаў свайго часу. Ён займаўся дзяржаўнай дзейнасцю ў складаным становішчы распаду Франкскай імперыі Каралінгаў і фарміраванні французскай дзяржавы. Ён браў удзел у шматлікіх ваенных сутыкненнях і дыпламатычных перамовах паміж французскімі каралямі і германскімі імператарамі другой паловы X стагоддзя.
Адальберан паходзіў са знатнага Латарынгскага роду Вігерыхідаў (ці Ардэнскага дому). Сын Газела (Газліна), графа Бідгау, унук заснавальніка дынастыі Вігерыха. Ён быў адданы імперскай ідэі і змагаўся з сепаратызмам герцагаў як у Баварыі, так і ў Латарынгіі.
Паступова адбываецца збліжэнне Адальберана з Гуга Капетам. Адальберан становіцца пасля смерці ў 986 караля Лотара Французскага бліжэйшым саветнікам якая каралевы-ўдавы Эмы.
Інтрыгі Адальберана супраць Людовіка V на карысць Гуга Капета прыводзяць да адкрытага разрыву паміж каралём і яго канцлерам. У маі 987 пачынаецца судовы працэс супраць Адальберана ў Камп’ене, але раптоўная гібель Людовіка V падчас палявання змяняе ўсю сітуацыю.
На выбарчым сходзе ў Санлісе Адальберан актыўна агітуе на карысць абрання Гуга Капета. 3 ліпеня 987 Гуга Капет быў абраны каралём Францыі і каранаваны ў Нуаёне, заснаваўшы дынастыю Капетынгаў і паклаўшы пачатак сапраўды французскай дзяржаўнасці.
Пры Адальберане Рэймс быў таксама культурным цэнтрам. Быў пашыраны і ўпрыгожаны сабор Нотр-Дам-дэ-Рэймс. У школе кляштара Святога Рэмігія выкладаў логік Геран, а затым буйны вучоны свайго часу Герберт Арыльякскі.