Агузы (араб. أوغوز, перс.: اغوز, туркм.: oguzlar, каз.: оғыздар, турэцк.: і азерб.: oğuzlar таксама цюркі-агузы, гузы) — сярэдневяковыя цюркскія плямёны[1].
Агузы ўдзельнічалі ў этнагенезе сучасных цюркамоўных народаў: туркменаў, крымскіх татараў, харэзмійскіх узбекаў, анаталійскіх туркаў, туркаў месхецінцаў, гагаузаў і азербайджанцаў. Пранікненне агузаў (сельджукаў) ў ХІ-ХІІІ стст. ва Усходняе Закаўказзе і Паўночна-Заходні Іран паступова прывяло да цюркізацыі значнай часткі мясцовага насельніцтва, што паклала пачатак фарміраванню цюркамоўнай азербайджанскай народнасці[2]. Нашчадкі агузаў ўвайшлі, у той ці іншай ступені, у склад практычна ўсіх сучасных цюркскіх народаў.