У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Цярэнцьеў. Авэнір Афанасьевіч Цярэнцьеў (5 снежня 1938, Вялікія Лукі — 9 снежня 2003) — беларускі вучоны ў галіне тэхнічных навук. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1996). Доктар тэхнічных навук (1990), прафесар (1991).
Скончыў Маскоўскі тарфяны інстытут (1961). З 1961 года інжынер, малодшы навуковы супрацоўнік, старшы выкладчык, дацэнт Калінінскага політэхнічнага інстытута, з 1974 года старшы навуковы супрацоўнік, з 1990 года намеснік дырэктара па навуковай рабоце Інстытута праблем выкарыстання прыродных рэсурсаў і экалогіі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (да 1990 года Інстытут торфу АН БССР). З 2003 года галоўны навуковы супрацоўнік таго ж інстытута.
Навуковыя даследаванні па фізіка-хімічнай механіцы прыродных дысперсных сістэм і горных парод. Распрацаваў тэарэтычныя асновы і спосабы накіраванага структураутварэння ў торфах і сапрапелях, тарфяна-балотных глебах, бурых вуглях, кампазіцыях на аснове торфу для атрымання розных матэрыялаў і паліва. Устанавіў агульныя заканамернасці структураутварэння канцэнтраваных сістэм на аснове горных парод пры механічным і фізіка-хімічным уздзеяннях. Выявіў механізм рэзкага памяншэння вільгацеправоднасці і рухомасці катыёнаў ў тарфяных сістэмах пры увядзенні аніённымі павярхоўна-актыўных рэчываў (ПАР) і іх узмацненні ў выпадку катыённых ПАР, абумоўлены змяненнем электракінэтычных і структурна-реологіческіх уласцівасцяў межавых слаёў. Паказаў дастасавальнасць асноўнага калоіднай-хімічнага прынцыпу рэгулявання фізіка-механічных уласцівасцяў дысперсных сістэм з дапамогай ПАР да тарфяных кампазіцый. Абгрунтаваў магчымасць павелічэння адгезійных сувязяў у торфавугольнай кампазіцыі за кошт ўбудавання гумінавых рэчываў торфу ў структуру паверхневых слаёў вугалю пры яго механаактывацыі.
Аўтар больш за 140 навуковых прац, у т.л. 8 манаграфій, 33 вынаходстваў[1].