У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Олтмен.
Сідней Олтмен (Альтман; англ.: Sidney Altman; нар. 7 мая 1939, Манрэаль, Канада) — амерыканскі малекулярны біёлаг канадскага паходжання, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі 1989 года, якую ён падзяліў з Томасам Чэкам. Прафесар Ельскага ўніверсітэта[9].
Член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (1990)[10].
Сідней Олтмен нарадзіўся ў Манрэалі, быў другім сынам у сям’і яўрэйскіх эмігрантаў з Усходняй Еўропы[11]. Яго бацька, калгаснік з украінскага пасёлак Чорны Востраў Віктар Альтман, пасля эміграцыі з Савецкага Саюза ў 1934 працаваў на ферме, а пасля жаніцьбы адкрыў агароднінную краму ў Манрэалі. Маці, Рэй Арлін, другая з адзінаццаці дзяцей, перабралася ў Канаду ва ўзросце васемнаццаці гадоў з Беластоку ў 1935 і працавала на ткацкай фабрыцы[12][13][14].
Сідней Олтмен атрымаў ступень бакалаўра па фізіцы ў Масачусецкім тэхналагічным інстытуце у 1960 годзе, у 1967 годзе абараніў дысертацыю ва Універсітэце Каларада. У 1984 годзе атрымаў грамадзянства ЗША.
У 2013 годзе Сідней Олтмен атрымаў мегагрант у трэцім конкурсе мегагрантаў. Даследаванні на тэму «РНК-накіраваныя супрацьбактэрыйныя і супрацьвірусныя прэпараты на аснове алігануклеатыдаў» праводзіліся ў Інстытуце хімічнай біялогіі і фундаментальнай медыцыны СА РАН[15].
Олтмен вывучаў каталітычныя уласцівасці рыбазіма рыбануклеаза P. Рыбануклеаза P уяўляе сабой комплекс, які складаецца з структурнай малекулы РНК і аднаго (у пракарыёт) або некалькіх (у эукарыёт) бялкоў. Лічылася, што каталітычная актыўнасць бактэрыяльнай рыбануклеазы, якая ўдзельнічае ў працэсе паспявання транспартных РНК, вызначаецца бялковай субадзінкай. Аднак Олтмен і яго лабараторыя выявілі, што адной малекулы РНК, якая ўваходзіць у склад рыбануклеазы, дастаткова для праявы каталітычнай актыўнасці. Такім чынам, было выяўлена, што не толькі фермент, але і малекулы РНК могуць каталізаваць хімічныя рэакцыі. Цікава, што пазней ён выявіў, што ў адрозненне ад бактэрыяльнай рыбануклеазы ў эукарыятычным комплексе рыбануклеазы P бялковая частка неабходна для каталізу.
У 1989 годзе Олтмен атрымаў за даследаванні каталітычнай актыўнасці РНК Нобелеўскую прэмію па хіміі, падзяліўшы яе з Томасам Чэкам.
У 2016 годзе падпісаў ліст з заклікам да Greenpeace, Арганізацыі Аб’яднаных Нацый і ўрадаў усяго свету спыніць барацьбу з генетычна мадыфікаванымі арганізмамі (ГМА)[17][18][19].