Макс Людвіг Хенінг Дэльбрук (ням.: Max Ludwig Henning Delbrück, 4 верасня 1906, Берлін — 9 сакавіка 1981, Пасадэна) — амерыканскі біяфізік нямецкага паходжання, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне (1969) (сумесна з Алфрэдам Хершы і Сальвадорам Лурыя) «за адкрыцці, якія тычацца механізму рэплікацыі і генетычнай структуры вірусаў».
Дельбрук пачынаў сваю навуковую кар’еру як фізік, ён, у прыватнасці, першым прадказаў адзін з нелінейных эфектаў квантавай электрадынамікі — дэльбрукаўскае рассейванне.
Пляменнік вядомага аграхіміка Макса Дэльбрука.
З 1932 года працаваў у Хімічным інстытуце кайзера Вільгельма ў берлінскім раёне Далем, дзе разам з М. Цімафеевым-Расоўскім вывучаў генетычныя мутацыі.
У 1937 годзе эмігрыраваў у ЗША.