У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Карл II.
Карл II Анжуйскі (1248 — 5 мая 1309) — Кароль Неапаля, сын Карла I Анжуйскага.
У 1284 годзе трапіў у палон да Педра III, караля Арагона. Ні булы адлучэння Марціна IV, ні паход французаў не маглі прымусіць Педра III вызваліць Карла. Толькі ў 1288 годзе Якуб II, які б пасля смерці Педра III успадкаваў Сіцылію, вярнуў Карлу свабоду, вытаргаваў у яго закладнікаў і 30 тыс. марак срэбра. Насуперак абяцанню Карл аднавіў барацьбу супраць Арагона.
Якуб II, прызваны пасля смерці старэйшага брата, Альфонса III, да кіравання Арагонам (1291), перадачай Сіцыліі Карлу (1294) хацеў заключыць мір з Рымам, Анжуйскім домам і Францыяй, але адначасова заклікаў таксама свайго малодшага брата Федэрыга II да кіравання Сіцыліяй.
Барацьба з-за вострава працягвалася да самай смерці Карла.
Жонка — Марыя Венгерская (1257—1323), дачка Іштвана (Стэфана) V (1239—1272), караля Венгрыі (1270—1272). Праз яе Анжу-Сіцылійскі дом атрымаў права на прастол Венгрыі пасля спынення дынастыі Арпадаў. Меў 14 дзяцей, з якіх характэрны: