Казімір Кароль Белазор (каля 1608, Троцкае ваяводства — каля 1680) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.
Сын Габрыэля Белазора, упіцкага падкаморага, брат мсціслаўскага кашталяна Станіслава Белазора
Староста новамлынскі з 1628, падстолі ўпіцкі ў 1650—1657, маршалак упіцкі ў 1657—1664, кашталян віцебскі ў 1664—1667, ваявода менскі ў 1667—1680; пасол на соймы 1648 i 1661, дэпутат Трыбунала ВКЛ у 1666—1667.
У 1649—1651 ваяваў у войску Януша Радзівіла з казакамі, у 1658 — у палку Міхала Казіміра Паца са шведамі пад Мітавай.
Яго сын Крыштаф Казімір стаў вялікім літоўскім харунжым.