У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Развадоўскі.
Ян Міхал Развадоўскі (польск.: Jan Michał Rozwadowski; 7 снежня 1867, Чарна каля горада Тарнаў, Польшча — 13 сакавіка 1935) — польскі мовазнавец-індаеўрапеіст, этнограф. Член Польскай Акадэміі навук у Кракаве (з 1903 г.), член-карэспандэнт Пецярбургскай Акадэміі навук (з 1911 г.).
У 1885—1889 гг. вучыўся ў Кракаве і Лейпцыгу. З 1899 г. прафесар Ягелонскага універсітэта ў Кракаве. З 1920 г. віцэ-прэзідэнт, у 1925—1929 г. прэзідэнт Польскай Акадэміі навук.
Аўтар прац па агульным, індаеўрапейскім, польскім мовазнаўстве, анамастыцы: «Утварэнне і значэнне слова» (1904), «Семасіялогія, або Навука аб развіцці значэнняў слова» (1907), «Була 1136 года як найстаражытнейшы помнік польскай мовы» (1909), «Гістарычная фанетыка польскай мовы» (1914), «Адносіны польскай мовы да іншых славянскіх» (1915), «Пра з’явы і развіццё мовы» (1921), «Даследаванні назваў славянскіх рэк» (выд. 1948) і інш.