У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Лійв.
Ю́хан Лійв (эст.: Juhan Liiv; 30 красавіка 1864, воласць Алатсківі, цяпер Тартускі павет, Эстонія — 1 снежня 1913, Кавасту-Коаза, Тартускі павет, Эстонія) — эстонскі пісьменнік; папярэднік крытычнага рэалізму ў эстонскай літаратуры.
Друкаваўся з 1885 года. Папулярнасць яму прынеслі зборнікі «Дзесяць апавяданняў», аповесць «Зязюля з Кякімяэ» (абодва 1893). Празаічныя творы «Паветка» (1894), «Дачка чараўніка» (1895) і інш. скіраваны супраць сацыяльнай несправядлівасці, класавага размежавання сялянства. Аўтар зборнікаў «Вершы» (1909), кніжных мініяцюр «З глыбінь жыцця» (1910), адметных спалучэннем элементаў рамантызму і рэалізму, мастацкай вобразнасцю.
На беларускую мову асобныя творы Лійва пераклаў А. Грачанікаў.