У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Піменаў. Юрый Іванавіч Піменаў (руск.: Ю́рий Ива́нович Пи́менов, 13 (26) лістапада 1903, Масква — 6 верасня 1977, там жа) — савецкі жывапісец, тэатральны мастак, сцэнограф і графік, плакатыст, педагог, прафесар. Акадэмік АМ СССР (1962; член-карэспандэнт 1954). Народны мастак СССР (1970). Лаўрэат Ленінскай прэміі (1967) і двух Сталінскіх прэмій другой ступені (1947, 1950).
У 1920—1925 гадах вучыўся ў Вышэйшых мастацка-тэхнічных майстэрнях на маляўнічым і паліграфічным факультэтах у У. А. Фаворскага і С. В. Малюціна. З 1923 года працаваў у часопісах. Па заканчэнні вучобы ў 1925 годзе стаў адным з заснавальнікаў Таварыства станкавістаў.
У ранні перыяд Піменаў выпрабаваў вялікі ўплыў нямецкага экспрэсіянізму, што праявілася ў надрыўна-драматычнай вастрыні лепшых яго карцін гэтых гадоў: «Інваліды вайны» (1926, Дзяржаўны Рускі музей), «Даеш цяжкую індустрыю!» (1927); «Салдаты пераходзяць на бок рэвалюцыі» (1932; абедзве — у Траццякоўскай галерэі). З гадамі ён перайшоў да абноўленага імпрэсіянізму, вызнаючы творчы прынцып «прыгожага імгнення», лёгкага і артыстычнага вобраза-ўражання. Працаваў у тэатральна-дэкарацыйным мастацтве. Майстар рэкламнага кінаплаката, у якім выкарыстаў элементы станковага мастацтва. У 1954 годзе абраны членам-карэспандэнтам, у 1962 годзе — сапраўдным членам Акадэміі мастацтваў СССР.
У 1966 годзе Піменаў падпісаў ліст 25-ці дзеячаў культуры і навукі Генеральнага сакратара ЦК КПСС Л. І. Брэжневу супраць рэабілітацыі Сталіна.