У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Геер. Эрык Густаў Геер (шведск.: Erik Gustaf Geijer; 12 студзеня 1783, Рансетэр - 23 красавіка 1847, Стакгольм) — шведскі гісторык, паэт, публіцыст, кампазітар і педагог.
Навучаўся ў Упсальскі універсітэце з 1799 па 1806, у 1810 чытаў у ім лекцыі па гісторыі, з 1817 - прафесар. Да 1804 пачынацца знаёмства Геера з вядомым шведскім паэтам Эсаясам Тегнерам, у далейшым іх звязвала сяброўства. У 1811 Геер быў адным з арганізатараў «Гоцкага таварыства» (Götiska Förbundet), якое зрабілася адной з самых аўтарытэтных літаратурных арганізацый Швецыі. Сваімі працамі аказаў велізарны ўплыў на развіццё філасофіі, гістарыяграфіі і тэалогіі ў краіне. Прытрымліваўся ліберальных палітычных поглядаў, быў членам Рыксдага. Аўтар шматлікіх артыкулаў і манаграфій па гісторыі, у тым ліку фундаментальнага даследавання «Гісторыя шведскага народа». Як паэт вядомы паэмамі «Вікінгі», «Апошні спявак» і інш.