У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Дзямідаў. Эдуард Міхайлавіч Дзямідаў (17 кастрычніка 1932, Арол — 1993, Ялта[1]) — савецкі архітэктар.
Скончыў Сярэднеазіяцкі політэхнічны інстытут у Ташкенце ў 1956 годзе. Працаваў у Курані, галоўным архітэктарам праектаў у Белдзяржпраекце, начальнікам аддзела Дзяржбуда БССР, начальнікам ГалоўАПУ, з 1972 года — у Ялце. Быў галоўным архітэктарам Ялты[2].
Член Саюза архітэктараў СССР з 1961 года. Старшыня Саюза архітэктараў Беларусі ў 1964—1966 гадах. Член КПСС з 1960 года. Пражываў у Ялце.
Асноўныя працы (самастойна і ў аўтарскім калектыве): генпланы Баранавічаў (1959), Жодзіна (1961), забудова мікрараёна і жылога раёна (1961—1964), комплекс НДІ Міністэрства сельскай гаспадаркі БССР (1963) у Жодзіне, Палац культуры і добраўпарадкаванне плошчы ў Светлагорску (1966—1972), праект спальнага корпуса са сталовай і курзалай БТО[удакладніць] ў Астрашыцкім Гарадку пад Мінскам (1973).