Шчыто́ўнік, Папараць[1] (Dryopteris) — род папарацей сямейства Шчытоўнікавыя (Dryopteridaceae).
Шмагадовыя травяністыя бессцябловыя расліны вышынёй 20—150[2] см з тоўстым пакарочаным карэнішчам. Лісце перыстае або шматразоваперыстае, шматлікае, прыкаранёвае, у пучках. Групы спарангіяў (сорусы) размешчаны на ніжнім баку ліста. Размнажэнне спорамі і вегетатыўна (дзяленнем карэнішча[2]).
Каля 150 відаў. Пашыраны пераважна ва ўмераным поясе і ў гарах тропікаў[2]. На тэрыторыі Беларусі 5 відаў. Найбольш вядомыя: шчытоўнік грабеньчаты (Dryopteris cristata), шчытоўнік мужчынскі, або папараць мужчынская (Dryopteris filix-mas), шчытоўнік шартрскі, ці ігольчасты (Dryopteris carthusiana). Трапляюцца ў вільготных лясах (звычайна шыракалістых[2]), хмызняках, на тарфяных балотах. Ценевынослівыя і ценелюбівыя расліны, непатрабавальныя да якасці глебы.
Лекавыя, дэкаратыўныя расліны. Карэнішчы шчытоўніка мужчынскага выкарыстоўваюцца ў медыцыне.