Цыстын (3,3-дытыобіс-2-амінапрапіёнавая кіслата) — дысульфід цыстэіна, заменная серазмяшчальная амінакіслата. У саставе многіх бялкоў і пептыдаў (у кераціне валасоў разам з цыстэінам да 18 %), у невялікай колькасці прысутнічае ў клетках усіх жывых арганізмаў.
Бясколерныя крышталі з малярнай масай 240,3, tпл 247—249 °C, дрэнна раствараецца ў мінеральных кіслотах і водных растворах шчолачаў.
За кошт цыстыну ў малекулах бялкоў утвараюцца папярочныя дысульфідныя сувязі, якія забяспечваюць іх фізіялагічную актыўнасць.
Біялагічная роля цыстыну тоесная цыстэіну і ўтвараецца з яго. Можа ператварацца ў піравінаградную кіслату (ацэтыл-КоА).
Генетычна абумоўленыя парушэнні абмену цыстыну прыводзяць да спадчыннай хваробы цыстынозу.