Хатля́ны[1] (трансліт.: Chatliany, руск.: Хотляны) — аграгарадок ва Уздзенскім раёне Мінскай вобласці. Адміністрацыйны цэнтр Хатлянскага сельсавета. Насельніцтва 1166 чал. (2000).
Упершыню Хатляны згадваюцца ў XVI ст., калі яны ўваходзілі ў склад Менскага павета. У розныя часы мясцовасць знаходзілася ва ўладанні Галоўчынскіх, Быхаўцаў, Завішаў, Заранкаў-Грабоўскіх. 3 XVII ст. паселішча значыцца як мястэчка. Паводле юрыдычных актаў 1663 тут існавала карчма.
У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Хатляны апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Шацкай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні. Статус паселішча панізілі да сяла. Станам на 1886 тут было 58 двароў, царква. Паводле вынікаў перапісу (1897) — 145 двароў, царква, хлебазапасны магазін, карчма. На 1909 — 168 двароў. Насельніцтва займалася сельскай гаспадаркай, дрэваапрацоўчымі, перавознымі, сплаўнымі промысламі.
У 1919 Хатляны ўвайшлі ў БССР, дзе 20 жніўня 1924 сталі цэнтрам сельсавета Узденскага раёна. У 1933 тут існавалі стальмашня і кузня, 2 ветраныя млыны. Станам на 1 студзеня 2000 у вёсцы было 374 двары.
У Хатлянах працуюць сярэдняя школа, дашкольная ўстанова, амбулаторыя, дом культуры, бібліятэка, пошта.
Рамонтна-механічныя майстэрні, млын, лесапільня, філіял раённага камбіната бытавога абслугоўвання.
Дзейнічае Хатлянскі краязнаўчы музей.