У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Фрыдэ. Фёдар Юльевіч фон Фрыдэ (1851, Магілёў[2] — 8 снежня 1894) — расійскі і беларускі грамадзянскі інжынер, архітэктар[3].
Вучыўся ў 2-й[ru], потым у 5-й[ru] Санкт-Пецярбургскіх гімназіях[3]. Пасля заканчэння гімназіі паступіў у Пецярбургскае будаўнічае вучылішча ў 1867 годзе, але курс навук доўга не даваўся яму, і толькі ў 1876 годзе Фрыдэ быў выпушчаны са званнем архітэктарскага памочніка і з правам на чын X класса. Пасля выпуску Фёдар Юльевіч быў прызначаны малодшым інжынерам у Чарнігаў[3], але ўжо ў наступным годзе перавёўся гарадскім архітэктарам у Архангельск[4].
У Архангельску архітэктар пабудаваў мост праз раку Кузнечыху[ru], 13 часовых прыстаняў на Паўночнай Дзвіне, умацоўваў берагі. Паралельна выкладаў матэматыку ў Архангельскай духоўнай семінарыі[ru][3][4].
З 1880 па 1884 года Фёдар Юльевіч працаваў інжынерам і архітэктарам на Сахаліне[3]. Па яго праектах былі пабудаваны баракі для ссыльна-катаржных, драўляная царква на 300 чалавек, лазарэт, лазня, паравы млын, саляварня і шмат іншага[4].
З 1884 па 1886 год працаваў малодшым архітэктарам у Калузе[3], займаўся рамонтам казённых будынкаў, пабудовай цэркваў і прыватных дамоў[4].
У 1886 годзе быў павышаны да пасады мінскага губернскага архітэктара[3][4]. У Мінску, як і ў Калузе, займаўся рамонтам казённых будынкаў, пабудовай цэркваў і прыватных дамоў, распланаваў забудову згарэлага горада Нясвіжа і скончыў пабудову гарадской бальніцы ў павятовым горадзе Навагрудку[3].
У 1890 годзе стацкі саветнік фон Фрыдэ заняў пасаду архітэктара Валагодскай губерніі. Тут ён стварыў праект Казанскай царквы горада Нікольска, пабудаванай каля 1890—1892 гадах у візантыйскім стылі[3], чарцёж уезду ва Успенскую Сямігароднюю пустынь[5] і праект «перабудовы і меркаванай новай каменнай прыбудовы для лесвіцы пры памяшканні Валагодскай духоўнай кансісторыі»[6]. Захаваўся таксама план паверхаў Гразавецкіх прысутных месцаў, зроблены фон Фрыдэ[7].
8 снежня 1894 года а 10 гадзіне раніцы ў Волагдзе пасля цяжкай хваробы Фёдар Юльевіч памёр[4]. «Сям’я рускіх дойлідаў панесла новую страту…» — так пачынаўся некралог, прысвечаны Ф. Ю. фон Фрыдзе, у санкт-пецярбургскай газеце «Неделя строителя»[8].
Фёдар Юльевіч фон Фрыдэ на Вікісховішчы |