У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Говараў.
Фёдар Іванавіч Говараў (1919—1943) — старшы лейтэнант Рабоча-сялянскай Чырвонай арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Фёдар Говараў нарадзіўся 24 чэрвеня 1919 года ў вёсцы Підгайці (цяпер — Крапыўныцкі раён Кіраваградскай вобласці Украіны) у сялянскай сям’і. У 1935 годзе скончыў восем класаў школы, затым школу фабрычна-заводскага вучнёўства, пасля чаго працаваў токарам на заводзе «Чырвоная Зорка» у Кіраваградзе. У 1939 годзе Говараў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. У 1942 годзе скончыў паскораны курс Растоўскага ваеннага артылерыйскага вучылішча. З красавіка таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Прымаў удзел у баях на Цэнтральным і Беларускім франтах. Да кастрычніка 1943 года гвардыі старшы лейтэнант Фёдар Говараў камандаваў агнявым узводам 276-га гвардзейскага лёгкага артылерыйскага палка 23-й лёгкай гвардзейскай артылерыйскай брыгады 5-й артылерыйскай дывізіі 4-га артылерыйскага корпуса прарыву 61-й арміі. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1].
23 кастрычніка 1943 года ўзвод Говарава прыняў на сябе асноўны ўдар нямецкай контратакі ў раёне вёскі Красны Рог Лоеўскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР і знішчыў вялікую колькасць салдат і афіцэраў праціўніка. Калі праціўнік блізка падышоў да пазіцый, Говараў кінуўся з гранатай наперад і павёў за сабой байцоў разлікаў гармат і пехацінцаў, што дазволіла адбіць контратаку. У тым баі ён загінуў. Пахаваны ў брацкай магіле ў парку на Вале ў Чарнігаве[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 9 лютага 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» гвардыі старшы лейтэнант Фёдар Говараў пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза[1][2].
Быў таксама узнагароджаны ордэнамі Леніна і Чырвонай Зоркі, медалём[1].