Фрэдэрык Пухула-і-Валес (катал.: Frederic Pujulà i Vallès; 12 лістапада 1877, Паламас(руск.) бел. — 14 лютага 1962, Баржэмон(руск.) бел.) — іспанскі і французскі каталонскі журналіст, празаік і драматург ; перакладчык з каталанскай мовы і на каталанскую, а таксама вядучы іспанскі эсперантыст.
Пухула у маладосці шмат падарожнічаў па Еўропе і доўгі час жыў у Парыжы. З 1900 па 1906 гады публікаваўся ў часопісе «Joventut». Лічыцца аўтарам першага навукова-фантастычнага апавядання на каталанскай мове «Штучныя людзі» (катал.: Homes Artificials), упершыню апублікаванага ў 1912 годзе ў Бібліятэцы Joventut у Барселоне. Пухула быў удзельнікам IV і V сусветных кангрэсаў эсперантыстаў.
У 1914 годзе Пухула пражываў у Парыжы і арганізоўваў X сусветны кангрэс эсперантыстаў, які быў адменены ў сувязі з пачаткам Першай сусветнай вайны. Пухула быў прызваны ў армію і прызначаны сувязістам Арміі Францыі, паколькі валодаў азбукай Морзэ. У гады вайны ён быў таксама карэспандэнтам газеты «El Diluvio» і пісаў артыкулы на іспанскай мове аб ваенным жыцці. Пасля вяртання ў Барселону прызначаны галоўным рэдактарам выдання, якому сімпатызавалі рэспубліканцы.
У 1939 годзе Пухулу арыштавалі і кінулі ў турму прыхільнікі Франсіска Франка, якія абвінавацілі яго ў антыдзяржаўнай дзейнасці і антыдзяржаўнай прапагандзе газеты «El Diluvio». Яго прысудзілі да смяротнага пакарання, якое потым замянілі на 20 гадоў і 1 дзень турмы, але праз два гады і два месяцы па стану здароўя Пухула быў вызвалены. Ён з’ехаў у Францыю, дзе і пражыў астатак жыцця.
Тэатр
Апавяданні
Пераклады на катаолнский
Апавяданні
Маналогі
Драмы