Уладзімірская брама Кітай-горада (руск.: Владимирские ворота), таксама Срэценская брама, або Нікольская брама (Сретенские ворота, Никольские ворота) — незахаванае збудаванне ў сценах Кітай-горада ў Маскве, якое адкрывала праход і праезд з Нікольскай вуліцы на старую Лубянскую плошчу.
Пабудавана ў адзін час з Кітайгародскай сцяной у 1534—1538 гг., разабрана ў 1934 годзе. У свой час брама з вежай і сценамі ўяўлялі сабой магутнае абарончае збудаванне, якое дазваляла весці «трайны» бой: з ніжняй часткі, з парапета сцен і з вежы. Шацёр на вежы быў надбудаваны ў XVII стагоддзі. Пры пажары 1812 года сцены і вежы былі пашкоджаны, пры наступным аднаўленні іх рабілі максімальна падобнымі да крамлёўскіх веж.
Пазней каля Уладзімірскай брамы вёўся букіністычны гандаль старымі кнігамі, лубкамі, гравюрамі, карцінамі.
У 1691—1694 гадах ля Уладзімірскай брамы была пабудавана невялікая вытанчаная царква Уладзімірскай Маці Божай у стылі маскоўскага барока: васьмярык на чацвярыку, увянчаны гранёнай главой. Храм быў узведзены па зароку царыцы Наталлі Кірылаўны з даходаў Стралецкага прыказа. Кожны год 21 мая ў царкве праводзіўся хросны ход у памяць збавення Масквы ад нашэсця татараў у 1521 годзе.