wd wp Пошук: ⬜

Сяргей Іванавіч Ёрш

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ёрш. Сярге́й Іва́навіч Ёрш (29 лютага 1972, Слонім) — беларускі гісторык, журналіст.

Біяграфія

У 1989 скончыў слонімскую СШ № 1. У 1994 — гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага педагагічнага ўніверсітэта імя М. Танка. У 1994—1995 служыў у беларускім войску.

З 1995 па 1997 працаваў дырэктарам Народнага музея СШ № 4 Слоніма, пасля да 2001 журналістам газетаў «Газета Слонімская», «День» (2002), «Наша Ніва» (2002—2004).

Выдаўца газет «Голас камбатанта» (Слонім-Мінск, 2000—2001), «Наша вера» (Слонім, 2000), часопісу «Слонімскі край» (2000) і інш. Адзін з выдаўцоў часопіса «Беларускі Рэзыстанс».

Даследуе беларускае нацыянальнае супраціўленне 1940—1950-х гадоў, гісторыю Беларускай грэка-каталіцкай царквы, гісторыю Слонімшчыны.

Крытыка

У рэцэнзіі на кнігу «Вяртанне БНП. Асобы і дакументы Беларускай Незалежніцкай Партыі» Юры Туронак адзначае, што Ёрш пашырыў створаны беларускімі эмігрантамі міф пра Вінцэнта Гадлеўскага як заснавальніка БНП і натхняльніка беларускага супрацьнямецкага руху супраціўлення, што несумяшчальна з тагачаснай яго палітычнай пазіцыяй і дзейнасцю[1].

Якуб Наваградцаў у рэцэнзіі на кнігу «Антысавецкія рухі ў Беларусі. 1944—1956. Даведнік» адзначае, што Ёрш у артыкуле «Чорны кот» абсалютна прымае на веру публікацыі беларускіх эміграцыйных выданняў, а тым больш «Беларускага Голасу» з Таронта, што падаецца немэтазгодным. Аднак нарысы Ярша пра ўкраінскае падполле выглядаюць значна лепш: ёсць звесткі і пра арэал дзейнасці, і пра колькасць партызанаў, і пра акцыі ды кіраўніцтва, чаго няма ў нарысах пра беларускі партызанскі рух пасля вайны [2].

Творчасць

Кнігі

«Вяртанне БНП. Асобы і дакументы Беларускай Незалежніцкай Партыі» (Слонім-Мінск, 1998)
«Антысавецкія рухі ў Беларусі. 1944—1956. Даведнік» (у сааўтарстве; Мінск, 1999)
«Рыцар Свабоды. Ксёндз Вінцэнт Гадлеўскі як ідэолаг і арганізатар беларускага нацыянальнага антынацыскага Супраціву» (Мінск, 2004)
Сяргей Ёрш, Сяргей Горбік. «Беларускі супраціўленне» (Львоў, 2006)

Брашуры

«Слонімшчына антысавецкая» (Слонім, 1999)
«Беларуская партызанка» (Мінск, 1999), «Маладзёжны незалежніцкі рух на Слонімшчыне (гістарычны нарыс)» (пад псеўданімам «Міхась Гутар», Слонім, 2000)
«Усевалад Родзька. Правадыр беларускіх нацыяналістаў» (Мінск, 2001)
«Беларускі нацыяналізм. Даведнік» (пад псеўданімам «Пятро Казак», Мінск, 2001)
«Генэрал вызвольнага фронту» (пад псеўданімам «Ян Каваль», Мінск, 2002)
Сяргей Ёрш, Лескець Сяргей. «Была вайна… З гісторыі антысавецкага ўзброенага супраціву» (Мінск, 2003)

Артыкулы ў энцыклапедыях

Вітушка Міхась // ЭГБ, т. 2, с. 309.
Вітушка Міхась Апанасавіч // Беларуская энцыклапедыя, т. 4, с. 205-206.
Пражскае Аб’яднанне Беларускіх Студэнцкіх Арганізацый // ЭГБ, т. 5, с. 560.
«Новы шлях» // ЭГБ, т. 5, с. 334.

Прэміі

Лаўрэат прэміі імя Ф. Багушэвіча Беларускага ПЭН-цэнтра за кнігу «Вяртанне БНП» (1998)[3]
Лаўрэат прэміі Беларускай асацыяцыі журналістаў «За ўсталяванне свабоды прэсы на Беларусі» (1998)

Сям’я

Жанаты, мае дачку Рагнеду. Жыве ў Мінску.

Зноскі

↑ Юры Туронак. Да генэзы БНП, або як ствараліся міфы // Беларускі Гістарычны Агляд. Том 6. — Сшыткі 1—2 (10—11). — Снежань 1999. — С. 273—279.
↑ Якуб Наваградцаў. Антысавецкія рухі ў Беларусі 1944—56 г. // Беларускі Гістарычны Агляд. Том 6. — Сшыткі 1—2 (10—11). — Снежань 1999. — С. 354—358.
↑ «Газета Слонімская» № 95 ад 1 красавіка 1999 (недаступная спасылка)

Спасылкі