Сухе(й)ль Сальман аль-Хасан (араб. سهيل الحسن; нар. 10 чэрвеня 1970, Джабла, Латакія, Сірыя), таксама вядомы па мянушцы «Тыгр» (араб. نمر) — брыгадны генерал сірыйскай арміі, удзельнік грамадзянскай вайны ў Сірыі, камандуючы 25-й дывізіі.
Сухель з’яўляецца алавітам. У адным з інтэрв’ю заяўляў, што мае сына, але не бачыў яго з пачатку вайны ў Сірыі[1].
У 1991 годзе скончыў Акадэмію ВПС, пасля чаго праходзіў службу ў розных падраздзяленнях ВПС і СПА Сірыі. Пазней быў пераведзены ў ВПС разведвальную службу, дзе займаўся падрыхтоўкай падраздзялення спецыяльных аперацый[2].
Удзельнічаў у сірыйскім канфлікце з самага яго пачатку, займаючыся падаўленнем масавых беспарадкаў у 2011 годзе[1]. У жніўні 2013 года стратэгічна важны горад Эрыха ў правінцыі Ідліб быў вызвалены сірыйскай арміяй. Сухель Аль-Хасан узначальваў контратаку на горад. Бой доўжыўся 10 дзён, а сірыйская армія, падтрыманая авіяцыяй, вярнула кантроль над горадам, выгнаўшы баевікоў[3][4][5].
Увосень таго жа года была сфарміравана 25-я дывізія спецыяльнага прызначэння, вядомае такде як «Сілы Тыгра», якую ўзначаліў Аль-Хасан. Гэтая дывізія стала элітным падраздзяленнем арміі Сірыі і перакідвалася на розныя ўчасткі фронту. Толькі з верасня 2013 па лістапад 2015 байцы Аль-Хасана ўдзельнічалі ў баявых дзеяннях за правінцыі Алепа[6], Хомс[7], Ідліб[8] і Хама[9], а таксама займаліся дэблакіроўкай аэрапорта Квайрэс[10][11] President Bashar Al-Assad personally congratulated Suheil al-Hassan on his role in breaking the siege on the air-base.[12].
25 снежня 2015 года ўказам прэзідэнта Расійскай Федэрацыі ўзнагароджаны расійскім ордэнам Дружбы за «заслугі ва ўмацаванні дружбы, баявога і ваеннага супрацоўніцтва паміж Расійскай Федэрацыі і Сірыйскай Арабскай Рэспублікай»[13].
Увясну 2016 і зімой 2017 гадах Аль-Хасан прымал удзел у двух сумесных з расійскімі вайскоўцамі аперацыямі па вызваленні Тадмара і Пальміры. У жніўні 2017 года за паспяховае наступленне і вызваленне горада Эс-Сухнэ і населенага пункта Эль-Кдэр ад ІД атрымаў ад міністра абароны Расіі Сяргея Шайгу падзячны ліст і ўзнагародная халодная зброя[14]. У кастрычніку войскі пад яго пачаткам правялі аперацыю на ўсходзе краіны ў правінцыі Дэйр-эз-Зор, вызваліўшы гарады Меядзін і Маадан, а таксама шэраг вёсак у даліне ракі Еўфрат[15].
9 мая 2018 года брыгаднаму генералу ўручаны расійскі Ордэн Суворава[16].
Са снежні 2019 па сакавік 2020 займаўся зачысткай паўночнага захада Сірыі ад пратурэцкіх груповак, дзе потым сутыкнуўся з рэгулярнай турэцкай арміяй[17][18].
Першы раз, будучы яшчэ палкоўнікам, Аль-Хасан адмовіўся ад павышэння да брыгаднага генерала, каб працягнуць весці свае войскі непасрэдна на поле бою. Яго тактыка бою былі апісаны як выпальванне зямлі (артылерыйскія ўдары) з наступным нападам на пазіцыі тэрарыстаў. Сухель Аль-Хасан ні разу не пацярпеў паразы ў бітвах з баевікамі. Часам яго байцы вяшчаюць па гучнагаварыцелю вершы свайго камандзіра, папярэджваючы суперніка аб тым, што хутка прыйдзе Аль-Хасан, калі яны не здадуцца. Сам ён кажа, што заўсёды імкнецца даць шанец сваім ворагам здацца, але не мае ніякай жалю да тых, хто не выконвае ўмовы здачы зброі[19].