Сірыйскія арабскія ўзброеныя сілы (араб. القوات المسلحة العربية السورية) — ваенная арганізацыя Сірыйскай Арабскай Рэспублікі, прызначаная для абароны дзяржавы ад знешніх пагроз і падтрымання яго тэрытарыяльнай цэласнасці. Па канстытуцыі Сірыі вярхоўным галоўнакамандуючым узброеных сіл з’яўляецца прэзідэнт Сірыі. Узброеныя сілы Сірыі сфарміраваны пасля атрымання краінай незалежнасці ў 1946 годзе, і з таго часу ўдзельнічалі ў шматлікіх знешніх канфліктах (галоўным чынам з Ізраілем), а таксама ваенных пераваротах унутры краіны.
Галоўнакамандуючы УС Сірыі — прэзідэнт Сірыі Башар Асад.
Ваенная служба ў сірыйскай арміі ажыццяўляецца па прызыву. Юнакі прызываюцца ў войска на 18[2] месяцаў пасля дасягнення імі 18 гадоў пры ўмове, што ў юнака ёсць браты; у адваротным выпадку ён лічыцца карміцелем сям’і і не заклікаецца.
Ваенны бюджэт, па стане на 2005 год — 0,858 — 1,0 млрд долараў ЗША, што складае да 5,9 % ВУП.
Сірыйскія УС сур’ёзна пацярпелі і былі фактычна разбураны падчас грамадзянскай вайны ў Сірыі, у выніку якой іх колькасць скарацілася больш чым на палову ад даваеннага складу ў 325 тысяч чалавек да 142 500 на люты 2018 года[1]. З мэтай падтрымкі дзеянняў УС быў створаны шэраг такіх ваенізаваных арганізацый, як Нацыянальныя сілы абароны.
Колькасць — 105 тыс. чалавек (2018). У сябе ўключаюць 5 армейскіх карпусоў, 12 дывізій (3 механізаваныя, 6 танкавых, 2 спецпрызначэння (11 палкоў спецназа + асобны танкавы полк), 1 мехд рэспубліканскай гвардыі), 13 асобных брыгад (2 пяхотных, памежнай аховы, 2 ракетныя (з ТРК «Точка» і «Луна»), ракетная берагавой абароны, 2 артылерыйскія, 2 супрацьтанкавы), комплексы СПА. Рэзервы: штаб танкавай дывізіі, 2 танкавых, 31 пяхотны, 3 артылерыйскіх палка[3][1].
ВПС складаюцца асобных з эскадрылляў. Ваенная тэхніка па большай частцы вытворчасці часоў Халоднай вайны. На 2018 год у складзе ВПС лічацца[1]:
Сірыйскія СПА абсталяваныя расiйскай зброяй. На ўзбраенні знаходзіцца звыш 900 ЗРК і больш за 4000 зенітных гармат калібра 23—100 мм. 300 сірыйскіх ЗРК прыпадае на С-75 «Дзвіна» і С-75М «Волга», 200 «Куб», 140 — на С-125 «Нява» і С-125М «Пячора», 60 «Оса».
Згодна з супярэчлівымі звесткамі ў расійскіх СМІ:
Істотным стрымліваючым фактарам для арміі Сірыі з’яўляецца жаданне захаваць баяздольнасць ВПС і СПА для стрымлівання масіраваных нападаў, пры гэтым па сутнасці ігнаруючы малоразмерные атакі з паветра з мэтай схаваць рэальныя баявыя магчымасці; аналагічна ўжываліся СПА і ВПС Югаславіі ў вайне супраць НАТА, што дазволіла захаваць баяздольнасць да канца вайны.
На сённяшні дзень асноўным стрымліваючым фактарам пры масіраванай агрэсіі з паветра з‹яўляецца не сiла і нават не тэхнічнае дасканаласць, а як раз наяўнасць сістэм СПА. Варта заўважыць, што СПА Сірыі істотна навей і люднае, чым сістэмы СПА Лівіі, Іраку або Югаславіі, таму і эфектыўнасць іх ужывання будзе іншая. Гэта значыць краінам антысiрыйскай кааліцыі давядзецца правесці працяглую аперацыю для нейтралізацыі сістэмы супрацьпаветранай абароны[8].
Нацыянальныя сілы абароны — 100 000 чал. Астатнія — міліцыя, уключаючы замежных добраахвотнікаў — 50 000 чал[1].