wd wp Пошук:

Светазар Бароевіч

Светаза́р Баро́евіч фон Бо́йна (ням.: Svetozar Boroević von Bojna, 13 снежня 1856, Умеціч — 23 мая 1920, Клагенфурт) — военачальнік Першай сусветнай вайны, генерал-фельдмаршал Аўстра-Венгрыі.

Біяграфія

Светазар Бароевіч нарадзіўся ў вёсцы Умеціч, у кароннай зямлі, якая насіла гучнае імя Ваенная Мяжа (Вайна Краіна). Бацькам будучага фельдмаршала быў гранічар, обер-лейтэнант Адам Бароевіч, маці — Табара Бароевіч, народжаная Каварбашыч. Бацькі Светазара належалі да нешматлікай і малавядомай генерацыі праваслаўных харватаў[5][6][7][8][9][10]. Светазар вучыўся ў пяхотнай кадэцкай школе ў Лібенаў. 1 мая 1875 года выраблены ў лейтэнанты. Служыў у 52-м венгерскім пяхотным палку ў Грацы. У 1878 годзе ўдзельнічаў у кампаніі па акупацыі Босніі і Герцагавіны. Вызначыўся пры заняцці Сараева. Узнагароджаны Крыжам за ваенныя заслугі. У 1880 годзе выраблены ў обер-лейтэнанты, скончыў ваенную акадэмію ў Вене. Прылічаны да Генеральнага штабу. З 1883 года служыў у 63-яй пяхотнай брыгадзе. З 1887 па 1891 выкладаў у Тэрэзіянскай ваеннай акадэміі. У 1892 выраблены ў маёры. Начальнік штаба 19, 18, 27 пяхотных дывізій.

У 1899 ажаніўся з Леанцінай, дачкой палкоўніка Фрыдрыха Рытэра фон Роснера. У іх нарадзіўся сын Фрыдрых (Фрыц), названы ў гонар дзеда па маці. З 1904 года Светазар Бароевіч — камандзір 12-га палка Каралеўскага Харвацкага дамабранства. З 1912 — камандзір VI армейскага корпуса. Выраблены ў генералы пяхоты.

Першая сусветная вайна

На чале корпуса ўступіў у вайну ў складзе 4-й арміі Ауфенберга. Камандаваў корпусам у Галіцыйскай бітве. У верасні 1914 змяніў генерала Рудольфа Брудэрмана на пасадзе камандуючага 3-й арміяй, разбітай у Галіцыйскай бітве. У кастрычніку прымусіў адступіць 3-ю рускую армію Радка-Дзмітрыева і дэблакаваў абложаны Перамышль. Неўзабаве, аднак, быў вымушаны зноў адступіць перад новым рускім ударам.

Восенню 1914 і зімой 1915 года абараняў праходы ў Карпатах супраць 8-й рускай арміі генерала Брусілава. Брусілаву ўдалося захапіць Дукельскі перавал і Лупкоўскі перавал, але не прасунуцца далей. Вясной 1915 года, пасля Горліцкага прарыву, удзельнічаў у агульным наступе, заняў Перамышль.

У чэрвені 1915 года, пасля ўступлення Італіі ў вайну супраць цэнтральных дзяржаў, пераведзены на Італьянскі фронт. Прызначаны камандуючым 5-й арміі. Адбіў некалькі наступаў праўзыходзячых італьянскіх сіл. З 1917 года — камандуючы групай армій «Бароевіч», якая складалася з 1-й і 2-й армій «Ізонца». 1 лютага 1918 года выраблены ў фельдмаршалы. Змяніў эрцгерцага Яўгена на пасадзе галоўнакамандуючага войскамі на Італьянскім фронце.

Пасля распаду Аўстра-Венгрыі, хацеў атрымаць падданства Каралеўства сербаў, харватаў і славенцаў, куды ўвайшлі харвацкія зямлі, але ўрад каралеўства не дазволіў яму там пасяліцца. Памёр ад інсульту ў горадзе Клагенфурт ў 1920 годзе. Пахаваны на Венскіх Цэнтральных могілках.

У 1916 годзе Бароевічу было прысвоена званне ганаровага грамадзяніна горада Заграба[11].

Працы фельдмаршала Бароевіча

Зноскі

  1. 1 2 Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118796631 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 24 красавіка 2014.
  2. Svetozar Borojević // Hrvatski biografski leksikon — 1983.
  3. Brozović D., Ladan T. Svetozar Borojević // Hrvatska enciklopedijaLZMK, 1999. — 9272 с. — ISBN 978-953-6036-31-8
  4. Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118796631 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 13 жніўня 2015.
  5. Архівавана 26 красавіка 2012. Milan Pojić, Vojskovođa Svetozar Boroević 1856—1920, Hrvatski državni arhiv, Zagreb, 2006
    «…Odredbe Narodnog vijeća o željeznicama za koje sam saznao tijekom noći u najkraćem će vremenu vojsku učiniti bespomoćnom zbog nedostatka hrane i posljedice će biti katastrofalne za južnoslavenska područja jer će horde nedisciplinirane vojske i Talijana, koji se ne mogu u ovom trenutku zaustaviti, nahrupiti preko Kranjske i Hrvatske i zato Vas molim ne kao general, ne kao posljednji sin zemlje već kao domoljub koji svoju domovinu voli isto tako kao i svaki drugi Hrvat i apeliram na domoljublje NV da se ukinu ove odredbe koje bio pretvorile vojsku u horde koje bi uništile posljednje tekovine. Neka željeznički promet bude slobodan…» (телеграмма Бороевича Народному совету СХС, 1. ноября 1918. г.)

«„Dragi Slavko! … Zahvaljujem Vam na pokušajima rehabilitacije. Budući da ne poznajem prilike u Hrvatskoj, prepuštam Vam sve odluke. Bilo bi mi žao ako bi mi se pred zemljacima u Hrvatskoj tek na traženje Srbije osigurala zadovoljština. Postoji li mogućnosti da se cijeli zapisnik, naravno preveden, preda Obzoru na objavljivanje s mojim komentarom o mom svjetonazoru kao Hrvata i utjecaju u prilog Južnih Slavena tijekom rata?… Srdačno, Vaš stari Boroević, feldmaršal.“ » (писмо Бороевича Славку Кватернику, 1919. г.) 6. Morselli, Mario (2001). Caporetto, 1917: victory or defeat?. Routledge. p. 41. ISBN 0714650730, 9780714650739. 7. Palmer, Alan (2000). Victory 1918. Grove Press. p. 185. ISBN 0802137873, 9780802137876. 8. Tucker, Spencer (1996). The European powers in the First World War:. Taylor & Francis. p. 762. ISBN 0815303998, 9780815303992. 9. Burg, David F. Burg (2004). Almanac of World War I. University Press of Kentucky. p. 67. ISBN 0813190878, 9780813190877. 10. Neiberg, Michael S. (2004). Warfare & society in Europe: 1898 to the presentI. Routledge. p. 47. ISBN 0415327180, 9780415327183. https://archive.org/details/warfaresocietyeu00neib. 11. 1850. - 1918. (Austro Ugarska monarhija)(харв.) . Официальный сайт Загреба. Zagreb.hr. Архівавана з першакрыніцы 24 жніўня 2011. Праверана 19 ліпеня 2011.

Літаратура

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі (23):
Катэгорыя·Пахаваныя на Цэнтральных могілках Вены
Катэгорыя·Кавалеры каралеўскага ордэна Зоркі Румыніі
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Марыі Тэрэзіі
Катэгорыя·Нарадзіліся ў Харватыі
Катэгорыя·Кавалеры Вялікага крыжа Аўстрыйскага ордэна Леапольда
Катэгорыя·Ганаровыя грамадзяне Заграба
Катэгорыя·Нарадзіліся ў 1856 годзе
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Pour le Mérite
Катэгорыя·Памерлі 4 красавіка
Катэгорыя·Памерлі ў Клагенфурце
Катэгорыя·Удзельнікі Першай сусветнай вайны
Катэгорыя·Нарадзіліся 13 снежня
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Льва і Сонца 2 ступені
Катэгорыя·Кавалеры Жалезнага крыжа 1 класа
Катэгорыя·Памерлі ў 1920 годзе
Катэгорыя·Асобы
Катэгорыя·Кавалеры Жалезнага крыжа 2 класа
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Жалезнай кароны 1-й ступені
Катэгорыя·Памерлі 23 мая
Катэгорыя·Памерлі ў зямлі Карынтыя
Катэгорыя·Аўстрыйскія генерал-фельдмаршалы
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з крыніцамі з Вікідадзеных