Рыта Сангалі (італ.: Rita Sangalli, 20 жніўня 1849 — 3 лістапада 1909)[5] — італьянская артыстка балета.
Нарадзілася ў Антэньяце.
Танцавала ў італьянскіх правінцыях Асці, П’ячэнца і Турын. У 1865 годзе скончыла школу «Ла Скала» у О. Юса[6], дэбютавала ў тым жа годзе ў Мілане ў тэатры «La Scala» ў балеце Поля Тальёні (1808—1884) «Прыгоды Фліка і Флока» на музыку П. Л. Гертэля.[7] Пасля яе нанялі ў Тэатр Яе Вялікасці ў Лондане. У тым жа годзе яна выехала ў ЗША і заснавала ўласную трупу ў Нью-Ёрку.
Сангалі гастралявала па Амерыцы ў Каліфорніі, Каларада, Арэгон і да Солт-Лэйк-Сіці ў 1866—1870 гадах.[6] Разам з Мары Банфанці выступала ў музыкальнай пастаноўцы «Чорны жулік» (англ.: The Black Crook) Дэвіда Косты, а затым трыумфавала ў пантамімах «Humpty Dumpty» (1868) і «Hickory Dickory Dock» (1869).
У 1872—1883 вядучая танцоўшчыца парыжскай Оперы.[6]
У 1872 годзе Сангалі выканала галоўную ролю ў паспяхова адноўленай пастаноўцы балета «Ручай» Л. Дэліба. У тым жа годзе яна далучылася да балетнай трупы Парыжскай оперы, дзе выступала ў шматлікіх прэм’ерах, у тым ліку ў балетах*«Сільвія»* (пастаўлены Л. А. Мерантам 14 чэрвеня 1876 года), «Yedda» А. Метра(англ.) бел. (1879) і «Намуна» Э. Лало (6 сакавіка 1882) (балетмайстар Л. Петыпа).
Выступленне Р. Сангалі ў галоўнай партыі ў балеце «Yedda» А. Метра (1879, балетмайстар Луі Мерант) прадэманстравала яе выдатны драматычны талент. Сангалі спалучала акадэмізм, уласцівы французскай школе, з экспрэсіўнасцю і віртуозным майстэрствам (валодала «сталёвым наском»), уласцівымі танцоўшчыцам італьянскай школы.[6]
Аўтар кнігі «Тэрпсіхора» (1875).[6]
Сангалі сышла са сцэны ў 1884 годзе і выйшла замуж за Роберта-Мары-Жана Марка, барона дэ Сен-П’ера 8 верасня 1886 года ў Парыжы.
У жніўні 1901 года Сангалі і Мары Банфанці выступалі ў Метрапалітэн-оперы падчас першага сезона балета ў Нью-Ёрку.[8]
Рыта Сангалі памерла ў італьянскім Карпезіна-д’Арчэласка 3 лістапада 1909 года. Пахавана на могілках Пасі.