Размеркава́нне імаве́рнасцей — адно з асноўных паняццяў тэорыі імавернасцей і матэматычнай статыстыкі.
Размеркаванне імавернасцей дыскрэтнай выпадковай велічыні X, магчымыя значэнні x1, x2, …, x**i, … якой утвараюць канечную ці злічоную паслядоўнасць, задаецца адпаведнымі ім імавернасцямі p1, p2, …, p**i, … (усе p**i дадатныя і іх сума роўная 1), напрыклад, бінаміяльнае размеркаванне, размеркаванне Пуасона.
Для неперарыўнага размеркавання існуе неадмоўная функцыя p(x) (шчыльнасць імавернасці), такая, што
∫
− ∞
∞
p ( x )
1 ,
{\displaystyle \int \limits _{-\infty }^{+\infty }p(x),dx=1,}
і пападанне выпадковай велічыні ў зададзены інтэрвал значэнняў [a,b] задаецца імавернасцю
∫
a
b
p ( x )
d x .
{\displaystyle W=\int \limits _{a}^{b}p(x),dx.}
Напрыклад, размеркаванне Максвела, нармальнае размеркаванне.
У агульным выпадку размеркаванне — сапраўдная неадмоўная функцыя на класе падмностваў (падзей), які мае пустое мноства і замкнуты адносна тэарэтыка-мноствавых аперацый дапаўнення і злічонага перасячэння:
p
(
⋃
1
∞
A
i
)
=
∑
1
∞
p (
A
i
) ,
{\displaystyle p\left(\bigcup _{i=1}^{\infty }A_{i}\right)=\sum _{i=1}^{\infty }p(A_{i}),}
дзе 0 ≤ p(A) ≤ 1 і калі A**i∩A**i = ∅ пры i≠j.
Выпадковая велічыня завецца просты або дыскрэтнай, калі яна прымае не больш, чым зьлічальны лік значэнняў.
Непарыўнае размеркаванне — размеркаванне, якое не мае атамаў.
Абсалютна непарыўнымі называюць размеркаванні, якія маюць шчыльнасць верагоднасці. Кумулятыўны функцыя такіх размеркаванняў абсалютна непарыўная у сэнсе Лебега.