Ра́дунскі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў БССР у 1940—1962 гг. Утвораны 15 студзеня 1940 г. у складзе Баранавіцкай вобласці. Цэнтр — вёска Радунь (з 1958 г. гарадскі пасёлак). 12 кастрычніка 1940 г. падзелены на 12 сельсаветаў: Асаўскі, Жырмунскі, Забалацкі, Казакоўшчынскі, Нацкі, Помедскі, Радунскі, Салтанішкаўскі, Слабодкаўскі, Смільгінскі, Чыжунскі, Якубаўскі. З 20 верасня 1944 г. у Гродзенскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года скасаваны Салтанішкаўскі сельсавет. 30 красавіка 1958 года вёска Радунь атрымала статус гарадскога пасёлка, скасаваны Радунскі сельсавет[1]. 25 снежня 1962 г. скасаваны, тэрыторыя перададзена ў Воранаўскі і Шчучынскі раёны.