Пётр Антонавіч Пестаў (руск.: Пётр Анто́нович Пе́стов; 28 снежня 1929, Шагурава, Уральская вобласць — 31 ліпеня 2011, Штутгарт) — савецкі і расійскі саліст балета, балетны педагог. Заслужаны артыст РСФСР (1973), заслужаны дзеяч мастацтваў Расійскай Федэрацыі (1994).
Пётр Пестаў пачаў вучыцца танцу ў Свярдлоўскай балетнай школе. У час Вялікай айчыннай вайны пераехаў у Перм, дзе прадоўжыў навучанне ў Пермскім харэаграфічным вучылішчы. Тут яго педагогамі былі прадстаўнікі пецярбургскай балетнай школы Д. Ф. Гушаева, Сафія Тулуб’ева, Кацярына Гейдэнрэйх, а таксама Аляксандр Пушкін, які прыязджаў у Перм.
Пасля заканчэння вучылішча ў 1952—1958 годзе працаваў у Пермскім тэатры оперы і балета, потым пераехаў у Новасібірск, дзе стаў салістам Новасібірскага тэатра оперы і балета. Яго рэпертуар уключаў сольныя партыі: устаўное па дэ дэ («Жызэль»), Бажок («Чырвоны мак»), Блакітная птушка і Кот у ботах («Спячая прыгажуня»), Блазан і па дэ труа («Лебядзінае возера») і іншыя .
У 1958 годзе паступіў на першы набор педагагічнага аддзялення кафедры харэаграфіі ГІТІСа (курс прафесара Мікалая Тарасава). У 1963 годзе скончыў яго, атрымаўшы спецыяльнасць педагог-балетмайстар. У 1964—1996 гады — выкладчык старэйшых класаў Маскоўскага харэаграфічнага вучылішча. Пётр Пестаў — адзін з вядучых рускіх педагогаў мужчынскага танца, які злучыў традыцыі пецярбургскай і маскоўскай школ балета. Сярод яго вучняў прызнаныя зоркі Вялікага тэатра — Аляксандр Багатыроў, Вячаслаў Гардзееў, Валерый Анісімаў, Аляксандр Ветраў, Мікалай Цыскарыдзэ, сусветныя зоркі — Уладзімір Малахаў і Аляксей Ратманскі. Некаторы час у яго займаліся таксама Аляксей Федзеечаў і Саша Радзецкі. Многія з яго вучняў пазней сталі педагогамі і балетмайстрамі.
З 1996 года выкладаў у балетнай школе імя Джона Кранка пры Штутгарцкім балеце.
Тэмы гэтай старонкі (17):