Поўная распуста ці татальная распуста — хрысціянская тэалагічная дактрына, якая паходзіць ад канцэпцыі першароднага граху. Паводле ёй, у выніку грэхападзення чалавека кожны чалавек, які нарадзіўся ў свеце, аўтаматычна ёсць рабом служэння граху ў выніку сваёй заняпаднай прыроды і, акрамя дзейнай ласкі Боскай, цалкам няздольны сам абраць шлях да Бога, паводле якога ён можа ўстрымлівацца ад зла альбо прыняць дар збаўлення. Дактрына ў рознай ступені адстойваецца многімі пратэстанцкімі дэнамінацыямі, уключаючы некаторыя лютэранскія сіноды[1] і ўсе кальвінісцкія цэрквы[2]. Армініянскія дэнамінацыі, як метадысты, вераць і вучаць такой дактрыне, але маюць пэўныя выразныя адрозненнямі[3].