wd wp Пошук:

Ева

Ева
(1507, А. Дзюрэр)

Ева (іўр.: ‏חַוָּה‏‎, іўр. вым.: Хава — літ. «якая дае жыццё», греч. Εὔα) — у аўраамічных рэлігіях — прамаці ўсіх людзей, першая жанчына, жонка Адама, створаная з яго рэбры, маці Каіна, Авеля і Сіфа.

Паводле біблейскай міфалогіі, жонка Адама, створаная ў раі з яго рабра богам. У іудзейскай, хрысціянскай і мусульманскай міфалогіі яна разглядаецца як крыніца жыцця, як пачынальніца ўсяго чалавечага роду. За тое, што Ева першая парушыла забарону бога і паспытала плод з дрэва пазнання дабра і зла, а потым і спакусіла на гэта Адама, бог пракляў іх абодвух, выгнаў з раю, а іх грэх перанёс на ўсё чалавецтва як пажыццёвае пакаранне (першародны грэх).

Этымалогія

Традыцыйная этымалогія ўзводзіць імя Ева (Хава) да яўрэйскага хай «жыццё». Сучасныя даследчыкі мяркуюць сувязь з фінікійскім хвт і арамейскім Хевъя, які значыць “змяя” (або змеяпадобная багіня).

Стварэнне Евы

Стварэнне Евы, сярэднявечны рукапіс.

У Кнізе Быцця ўтрымліваюцца два паралельных аповяду аб Стварэнні свету і чалавека:

Паводле першага варыянту (Быц. 1: 26-29), прабацькі чалавецтва - мужчына і жанчына - створаны «па вобразу Божаму» (Быц. 1:27) у канцы шостага дня тварэння, і ім дадзена панаваць над усёй зямлёй і жывымі істотамі ( побыт. 01:27).

Паводле другога, (Быц. 2: 7-25; 3: 1-24), Бог вылепіў чалавека (Адам) з «праху зямнога» (Адама), удыхнуў жыццё ў яго ноздры і змясціў яго ў Сад Эдэмскі (Быц. 2: 7). Пазней Бог усыпіў Адама, узяў адно з яго рэбраў і стварыў з яго першую жанчыну - Еву, якая стала жонкаю для першага чалавека (Быц. 2: 21-22). «І былі абодва голыя, Адам і жонка ягоная, і не саромеліся».

Зноскі

Літаратура

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі (3):
Катэгорыя·Персанажы Старога Запавету
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылка на Вікісховішча непасрэдна ў артыкуле
Катэгорыя·Асобы